چکیده:
هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی برای شناسایی و توسعه بالندگی کارکنان دولتی (مطالعه موردی: وزارت رفاه کار و امور اجتماعی) است. تحقیق از نظر هدف کاربردی و به روش اکتشافی (کیفی- کمی) انجام شده است. روش گردآوری داده¬ها در بخش کیفی بر اساس روش اکتشافی (کیفی- کمی) بوده است در بخش کیفی حجم نمونه¬ها به روش هدفمند 12 نفر انتخاب شدند که محقق به اشباع رسیده و از روش گرداندر تئوری استفاده کرده است. نحوه گردآوری دادهها به روش کمی بر اساس دادهها پرسشنامه بود. حجم نمونه به تعداد 237 نفر از کارکنان وزارت رفاه کار و امور اجتماعی شهر تهران ساکن در شهر تهران، در این پژوهش همکاری کردند برای جمعآوری اطلاعات از دو روش مطالعات کتابخانهای و میدانی استفاده شد. پرسشنامه محقق ساخته مورد تأیید اساتید و خبرگان حوزه توانمندسازی (اساتید دانشگاه) برگرفته از مصاحبههای نیمه ساختاریافته فردی یا گروهی) که شامل مولفه¬هایی است که پس از تأیید پایایی و روایی به اجرا گذاشته شد. روش تحليل دادهها به روش توصیفی و استنباطی از طریق نرمافزارspss 16 و smart pls انجام شد. در مدل تحلیل عاملی از بین مؤلفهها به دلیل آن که بعد بالندگی سازمانی (یک مؤلفه) و بعد بالندگی اخلاقی (چهار مؤلفه)؛ بارعاملی کمتر از 3/0 داشتند، از روند تحلیل عاملی حذف گردیدند و با توجه به این که 14 گویه باقیمانده بزرگتر از 6/0بود، مدل «خیلی مطلوب» بود. در نهایت هر 14 مؤلفه باقیمانده و شاخصهای آنها، تحت عنوان ابعاد و مولفههای شناسایی و توسعه بالندگی کارکنان مورد پذیرش قرار گرفت. جهت بررسی برازش مدل، به بررسی x2،r و rs؛ پرداخته شد که وجودx2 پایین و نسبت کاي دو به درجه آزادي کمتر از سه، همچنین ضریب تعیین و ضریب تعیین تعدیل¬شده محاسبه شده؛ نشان برازش مناسب مدل بود. نتایج تحقیق نشان می¬دهد که شاخص¬های اصلی بالندگی کارکنان وزارت کار عبارتند از بالندگی اخلاقی، بالندگی فردی، بالندگی فرآیندی، بالندگی سازمانی و بالندگی حرفه¬ای می¬باشد.