چکیده:
هویّت اجتماعی در مفهوم جامعهشناختی همواره از پدیدههای مورد توجّه متفکّرین و دانشمندان بوده است و تاثیر انسانها و محیط اجتماعی فرآیند تعیین الگوی ارزشها، نمادها، اسطورهها و سنّتها در جهت همبستگی و همدلی مردم برای بقای جامعه را تعریف کرده است. آنچه سبب میشود تا هویّت اجتماعی انسانی به خودآگاهی برسد؛ در واقع پی بردن به رفتارهای منسجمی است که فاصلۀ بین درون و برون انسان را در نقطۀ تسلیم و کمال مطلق اجتماعی قرار میدهد. بررسی و تحلیل این موضوع در اشعار قیصر امینپور و طاهره صفّارزاده هدف اصلی این مقاله است و نتایج حاصله نشانگر آن است که اشعار دو شاعر یاد شده را باید در معنای مجموعهای از خصوصیّات و مشخّصات اجتماعی، فرهنگی، روانی، زیستی و تاریخی همسانی تصور کرد که بر همانندی و یگانگی دلالت دارند و ارزشهای اخلاقی و اجتماعی در عناصر وطنپرستی، ایستادگی در مقابل ظلم، دفاع از عدالت، صلح و مهربانی، دوستی، زندگی، آزادی و... نمود پیدا کردهاند.
Social identity, in the context of sociology, has always been in the focus of attention of thinkers and scholars, and has described the impact of human beings and social environment, process of pattern values, symbols, myths and traditions in the solidarity and people’s empathy to maintain the society. In reality, what causes the human social identity to reach self awareness is understanding the unified behavior which puts the distance between man’s internal and external affairs in the point of submission and social complete perfection. The main aim of this paper is to study and analyze this subject in Ghaysar Aminpour and Tahereh Saffarzadeh’s poetry. The result of the research shows that their poetry must be assumed in a collection of social, cultural, psychological and historical characteristics that indicate the similarity and uniqueness; social and ethical values which are found in the elements of patriotism, resistance against oppression, defense of justice , peace, kindness, life and freedom.
خلاصه ماشینی:
بررسي و تحليل هويت اجتماعي انسان با تکيه بر اشعار قيصر امين پور و طاهره صفارزاده سميرا دولتخواه ١، محمدرضا شادمنامن *٢، خدابخش اسداللهي ٣ و ثورالله نوروزي داودخاني 4 چکيده هويت اجتماعي در مفهوم جامعه شناختي همواره از پديده هاي مورد توجه متفکـرين و دانشـمندان بوده است و تأثير انسان ها و محيط اجتماعي فرآيند تعيين الگوي ارزش ها، نمادهـا، اسـطوره هـا و سنت ها در جهت همبستگي و همدلي مردم براي بقاي جامعه را تعريف کرده اسـت .
بررسي و تحليل اين موضوع در اشعار قيصر امين پور و طاهره صفارزاده هـدف اصـلي ايـن مقالـه است و نتايج حاصله نشانگر آن است که اشعار دو شاعر ياد شده را بايد در معناي مجموعـه اي از خصوصيات و مشخصات اجتماعي، فرهنگي، رواني، زيستي و تاريخي همساني تصور کرد کـه بـر همانندي و يگانگي دلالت دارند و ارزش هاي اخلاقي و اجتماعي در عناصر وطن پرستي، ايستادگي ر مقابل ظلم ، دفاع از عدالت ، صلح و مهرباني، دوستي، زندگي، آزادي و ...
البته دربارة هويت اجتماعي در شعر معاصر و مخصوصـا دو شاعر مورد نظر خيلي کم و جسته و گريخته سخن گفته شده است که در ادامه به برخي از آنها اشاره ميشود: شاديگو و همکاران (١٣٩٩) مقاله اي با عنوان «مفاهيم حقـوق بشـر و شـهروندي در اشـعار پروين اعتصامي و طاهره صفارزاده »: با بررسي شاخصه هاي حقوق بشر و شهروندي در آثار پروين اعتصامي مشخص گرديد که مقاله در مورد مقوله هاي آزادي، بـيعـدالتي و فاصـلۀ طبقـاتي، عـدم توجه به حال يتيمان ، فقر و محروميت و بيمهري مردم نسبت به يکديگر، نفرت خود را بـه دليـل خفقان موجود در جامعه با کنايه بيان نموده است .