میز و گوشی، یک شکسپیر سینمایی (اوگتسو مونوگاتاری) معرفی و نقد

"و این در زمانی بود که آندره بازن پتانسیل فیلم را به شکلی کامل تفسیر کرده بود،اگر شرایطی که بازن برای پتانسیل فیلم برمی‌شمرد را در نظر داشته باشیم،این ارزیابی از او هنوز قابل پذیرش است. در سالهای اخیر،نوئل برچ با کتاب بینندگان شاخص،جون ملن با کتاب موجهایی در آستانهء گنجی و فریدا فریبرگ با جزواتی بسیار عالی دربارهء زنان در آثار میزوگوشی،همگمی روی این نکته یعنی به کارگیری‌ واژهء زیبایی‌شناسی راجع به آثار پایانی میزوگوشی به توافق رسیده‌ بودند. این یک حقیقت است که اوگتسو مونوگاتاری به‌ لحاظ عقیدتی بیشتر ماندگار است تا مثلا خواهران گیون و یا شعلهء محبت،در دیدگاه او در مورد زنان،از اعترافات‌ رادیکالیستی-فمینیستی فیلمهای اولیه‌اش تا تقدیس از زنان به‌ عنوان ایثارگر و رهایی دهنده و یا به شکل مادر در اوگتسو،یقینا جهشی بزرگ و جهت‌آور صورت گرفته است. در آغاز فیلم گنجورو در برخوردش با بانو واکاسا در واقع به دنیای زیبایی‌شناسی وارد می‌شود. دنیای زیبایی‌شناسی-که‌ دنیای اروتیک نیز هست-از زیبایی قابل اعتماد و افسون‌کننده‌ای‌ برخوردار است که رهایی از آن تقریبا غیرممکن می‌باشد."