خلاصه ماشینی:
"از عوارض این بیماری آن است که فیلمسازان از امکانات و کمکهای دولت استفاده کنند و مسئولیت کارشان را نیز برعهده نگیرند!عارضه دیگر این بیماری آن است که دولت توان تحمل این مسئولیت متورم را نداشته و در مقابل هر تلنگری از جانب نیروهای فشار، فیلمها را در محاق توقیف نگاه دارد!پر واضح است که سختگیریهای سالهای اخیر درباره فیلمهایی که نه تنها مسأله شرعی و عرفی نداشتند که حتی مورد لطف مسئولان و فرهیختگان کشور قرار گرفتهاند،نه از سر مصلحت مردم که از سر مصلحت میز،مقام و پستهای دولتی بود.
وقتی قرار شد مسئولیت اجتماعی از دولت به جای خود یعنی میان فیلمسازان بازگردد،در این صورت ممیزی نیز تعریف جدیدی پیدا میکند.
واضح است که این اعتراض در یک دادگاه صالح با حضور نمایندگان افکار عمومی -یعنی اعضای هیأت منصفه که اولا تعدادشان زیاد است ثانیا ترکیبشان متغیر است و ثالثا غیردولتیاند-مطرح و به آن رسیدگی میشود و در این صورت اعتراض در سطح خیابان،با شکستن شیشههای سینما و مسائلی از این قبیل جایگاهی نخواهد داشت و با برهم زنندگان امنیت،نظم عمومی و هرج و مرج فرهنگی قاطعانه برخورد خواهد شد."