جهانی که کودکان می آفرینند (نگاهی به آثار محمد علی طالبی از دیدگاه روانشناختی) معرفی و نقد

"نگاهی‌ کنجکاوانه،پرشور و در عین حال شاد و سرزنده یک کودک‌ خردسال که علی‌رغم مشکلات دنیای پیرامونش،راه خود را نرم‌نرمک در زندگی باز می‌کند و با شوری خلاقانه که فقط مختص کودکان است،خود را آن‌چنان درگیر لحظات می‌کند که‌ هر لحظه خود تبدیل به قصه‌ای ماندگار می‌شود. شاید بسیاری از فیلمسازان دیگر نیز در آثار خود تقدیس‌ زندگی و درگیری فعالانه با آن را هدف کار خود قرار داده‌اند،اما مشخصه منحصر به فرد طالبی این است که این هدف را با احترامی صمیمانه و صادقانه به دنیای غیرقابل نفوذ کودکی‌ درهم می‌آمیزد. اگرچه این آثار به‌ دلیل عدم آشنایی ذائقه تماشاگر ایرانی با این نوع فیلم،هنوز جایگاه مناسب اکران را پیدا نکرده‌اند،اما واکنش بچه‌ها نسبت‌ به دنیای بچه‌های طالبی همیشه حاکی از ادراک متقابل بوده‌ است؛به‌گونه‌ای که دنیای کودکان درون فیلم را باور می‌کنند و همذات‌پنداری میان آنها و قهرمان فیلم اتفاق می‌افتد و این امر بیش‌تر به خاطر اهمیت دادن فیلمساز به بازیگران خردسال خود و کار بداهه بر روی آنان است."