خلاصه ماشینی:
"ازاینرو،با رویکردی تماتیک،آشکارا درمییابیم که فیلم به روشنی از آن ادرین لاین است و نه ولادیمیر ناباکوف(نویسنده رمان)،در حالی که در نسخه فبلی لولیتا،ساختهء استنلی کوبریک(به سال 1962)، نشان نویسنده بیشتر عیان بود تا کارگردان.
مایه اصلی فیلمهای لاین روانشناسی بشر معاصر است و همه آثار او به کل بر این محور بنا شدهاند،ازاینرو داستان در فیلمهای او چندان اهمیتی ندارد و قصه بهانهای بیش نیست تا در خلال آن به بررسی و کندوکاوی در اعماق شخصیت انسان معاصر پرداخته شود.
لولیتا شرح پیچیدگیهای بشر معاصر در برخورد با مقولهای به نام عشق است؛ جایی را روایت میکند که عشقی خالص وجود دارد(عشقی که حتی در شنیدن صدای مسواک زدن معشوق متبلور میشود).
لاین طبق معمول به آثاری توجه نشان میدهد که حتما پایانی تلخ داشته باند،چرا که به زعم او در زندگی مردن،امکان ادامه رابطه وجود ندارد و روابط نه لولیتا سایه افکنده است."