چکیده:
اضطراب امتحان نوعی خود مشغولی ذهنی است که با “خود پنداره ” ضعیف و تردید فرد درباره ی تواناییهای خود مشخص می شود و غالبا با شناخت منفی، عدم تمرکز حواس ، واکنش های جسمانی نامطلوب و افت تحصیلی همراه است . به عبارت دیگر وقتی که فرد درباره ی کارایی و توانایی ذهنی خود در موقعیت امتحان ، دچار نگرانی و تشویق شود، به طوری که این احساس موجب کاهش و افت عملکرد واقعی او گردد. می گوییم دچار اضطراب امتحان شده است . ترکیبی از عوامل فردی، آموزشگاهی، خانوادگی و فرهنگی در بروز اضطراب امتحان میتواند نقش داشته باشد. عوامل متعددی از جمله سن ، جنس ، توقعات والدین و یا اجتماع و محتویات مطالب مورد آزمون میتواند با اضطراب امتحان ارتباط داشته باشد و در همین راستا مطالعات زیادی جهت درک ریشه های این معضل صورت گرفته است .
ارزیابی منفی فرد از خودش میتواند هسته مرکزی اضطراب امتحان باشد. به علاوه اضطراب امتحان ارتباط نزدیکی با فقدان اعتماد به نفس ، ناتوانی برای حل مسئله و احساس خودکارآمدی دارد.اضطراب امتحان تا حدود زیادی با افکار منفی و ارزیابیهای بدبینانه از امتحان رابطه دارد و ممکن است موجب تغییر در اسنادهای دانش آموزان و دانشجویان شود و نیز خودپنداره و رفتار منفی آن ها را تغییر دهد. توبیاس اعتقاد داشت که اضطراب امتحان به دلیل عادت های مطالعه نامناسب و ناکارآمد است . با وجود این ، افراد دارای اضطراب امتحان بالا مشکلاتی در تمرکز گزارش میکنند و به طور واقعی در مراحل پایانی و نزدیک به امتحان مطالعه کمی دارند.جویس و مردیت نشان دادند شخصیت نقش مهمی را در عملکرد عاطفی و هیجانی موثر و اثربخش به جای میگذارد. علی محمدی در مطالعه ای دریافت که بین اضطراب و برون
گرایی ارتباط منفی وجود دارد. چامورو و فرنهام دریافتند که خصوصیات شخصیتی همچون روان رنجوری و برون گرایی به طور معناداری با سطوح اضطراب امتحان مرتبط است . رحیمی در مطالعه خود گزارش کرد که فقدان هوشیاری نسبت به خود، ناایمنی پارانویایی، و گرایش به گنه کاری در ایجاد اضطراب نقش معناداری دارد. بنابراین اضطراب امتحان یک ویژگی و خصیصه شخصیتی است که از ساختار شخصیتی و شناختی فرد نشات میگیرد. درون گرایی با اضطراب رابطه مثبتی دارد.
خلاصه ماشینی:
عوامل متعددي از جمله سن ، جنس ، توقعات والدين و يا اجتماع و محتويات مطالب مورد آزمون ميتواند با اضطراب امتحان ارتباط داشته باشد و در همين راستا مطالعات زيادي جهت درک ريشه هاي اين معضل صورت گرفته است .
بنابراين در درمان شناختي، جهت بهبود شناخت فرد از وقايع به دانش آموز کمک ميشود که اين تاثير بسيار مهم در کاهش اضطراب امتحان و عملکرد تحصيلي دانش آموزان دارد.
در مورد عوامل فردي و شخصيتي مؤثر در ايجاد اضطراب امتحان به عوامل زير مي توان اشاره کرد: *اضطراب عمومي: تحقيقات نشان داده است کودکاني که به دلايل مختلف از جمله جدايي والدين و يا زندگي با خانواده ي نامتعادل اغلب مضطرب و نگرانند در مقايسه با کودکاني که با هر دو والد خود زندگي مي کنند نمره هاي تحصيلي پايينتري داشته اند.
Test anxiety and its relationship with academic performance among nursing students.
The relationship between academic self-concept, intrinsic motivation, test anxiety, and academic achievement among nursing students: Mediating and moderating effects.
Exploring the Experiences of the Effect of Holy Quran Reading on Test Anxiety among Nursing Students: A Qualitative Study.
The effect of academic self-efficacy and metacognition on test anxiety and academic help-seeking behavior in third year male high school students.
Gender differences in test anxiety and their impact on higher education students’ 179 academic achievement.
Test anxiety among female college students and its relation to perceived parental academic expectations and differentiation of self.
Relationship between test anxiety and academic performance among midwives’ students.