چکیده:
امروزه دنیا در حال تجربه تحولی تاریخی و بنیادین است و یکی از مهمترین پیشرانهای این تحول، فناوری اطلاعات و ارتباطات و پیدایش زیستبوم سایبری است. تحول دیجیتال یک روند گذرا نیست بلکه انقلابی است با سرعت فزاینده و در حال شدن. در این مقاله تلاش شده تا نشان داده شود چگونه با فرصتشناسی و درک درست تحول فوق، میتوان در ژئوپلیتیک بیثبات و منازعهآفرین خلیجفارس، به یک ژئوپلیتیک سایبری همکاریمحور شکل داد. در این راستا، ضمن تبیین دلایل پیدایش و تثبیت ژئوپلیتیک سایبری در سطح جهانی و منطقهای، بر اساس رویکرد نظری نوکارکردگرایی، به تحول فوق در خلیجفارس نه از منظر تهدید بلکه از منظر فرصت پرداخته و راهکارهایی عملی برای محقق شدن آن ارائه شده است. نقطه عطف این مقاله در ارائه فهمی جدید، سازنده، همگراساز و فرصتآفرین از موضوع سایبر است که در پیوند با ژئوپلیتیک اغلب به شکل تهدید عنوان و با تمرکز بر ابعاد سلبی، اغلب تحولی با پیامدهای منفی بازنمایی شده است. ایده شکل گرفته برای این نوع همکاری و حتی همگرایی، آنقدر وزن دارد تا در پیشنهاد رسمی دولت ایران به کشورهای منطقه همانند طرح پیشنهادی صلح هرمز قرار گیرد و برای تحقق آن تلاش شود.
Today, the world is experiencing a historical and fundamental change, and one of the most important drivers of this change is information and communication technology and the emergence of the cyber ecosystem. Digital transformation is not a passing process, but a revolution with increasing speed. In this article, an attempt has been made to show how, a cooperation-oriented cyber geopolitics can be formed in the unstable and conflict-causing geopolitics of the Persian Gulf. In this regard, while explaining the reasons for the emergence and stabilization of cyber geopolitics at the global and regional level, based on the theoretical approach of neo-functionalism, he addressed the above development in the Persian Gulf not from the perspective of threat but from the perspective of opportunity and presented practical solutions for its realization. The turning point of this article is in presenting a new, constructive, converging and opportunistic understanding of the cyber issue, which in connection with geopolitics is often represented as a threat to the title and focusing on negative dimensions, often a development with negative consequences. The idea formed for this type of cooperation and even convergence has so much weight that it should be included in the official proposal of the Iranian government to the countries of the region, like the proposed peace plan of Hormuz, and efforts should be made to realize it.
خلاصه ماشینی:
ژئوپليتيک نوظهور سايبري؛ فرصتي براي همگرايي در خليج فارس 1 بهزاد احمدي لفورکي چکيده امروزه دنيا در حال تجربه تحولي تاريخي و بنيادين است و يکي از مهم ترين پيشران هاي اين تحول ، فناوري اطلاعات و ارتباطات و پيدايش زيست بوم سايبري است .
(2020 علاوه بر رقابت قدرت هاي بزرگ به شکل آشکار و در قالب هايي چون مليگرايي فناورانه و رقابت بر سر منحصرسازي نيمه هاديها يا فناوريهاي مرتبط با ايجاد و کاربست هوش مصنوعي (٢٠٢٠ ,Capri)؛ هويت ، ارتباطات راهبردي، حکمراني جهاني بر فضاي مجازي و کنترل اقتصاد ديجيتال ، به تعميق مفهوم ژئوپليتيک سايبري کمک شاياني کرده اند؛ در قرن ٢١ حکمراني جهاني سايبري به يکي از مسائل کليدي ديپلماسي بين المللي تبديل شده است که اصولا دو محور قوانين ، قواعد و هنجارهاي حکمراني سايبري از يک سو و مباحث مرتبط با امنيت سايبري از سوي ديگر را در بر ميگيرد.
اگر اين تصوير اوليه و در عين حال واقعي از روند شکل گيري ژئوپليتيک سايبري منازعه محور در خليج فارس را ضمن پذيرش آن براي چند لحظه کنار بگذاريم و از آن عبور کنيم ، نشانه هاي مهم تري وجود دارد که نشان ميدهد تحول ديجيتال در منطقه ، ظرفيت هاي انساني و اقتصادي مرتبط با آن و ظرفيت بالاي کشورهاي منطقه براي بهره مندي از مزاياي اقتصاد ديجيتال ، فرصت بزرگتري را براي توسعه همکاريها به خصوص در حوزه هاي کارکردي و رسيدن به يک ژئوپليتيک سايبري همکاريمحور ايجاد ميکند.
com/research/article/tech/us-china- decoupling-innovation/ 3- Chaziza, Mordechai (2019), China and the Persian Gulf: The New Silk Road Strategy and Emerging Partnerships, London: Sussex Academic Press 4- Chaziza, Mordechai (2022), China-GCC Digital Economic Cooperation in the Age of Strategic Rivalry, The Middle East Institute (MEI), available at: https://www.