چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی دو روش درمان نوروفیدبک و کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر اختلال اضطراب اجتماعی، سرسختی روانشناسی و تابآوری زنان جوان دارای اختلال استرس پس از سانحه شهر تهران صورت پذیرفت. روش پژوهش حاضر روش نیمه آزمایشی پیشآزمون و پسآزمون و دو گروه آزمایش میباشد. این پژوهش از دسته پژوهشهای کمی بوده که دادههای آن به روش پیمایشی و میدانی جمعآوری شدند. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زنان جوان بین 20 تا 25 سال شهر تهران که به علت درمان اختلال استرس پس از سانحه به مراکز مشاوره و روان درمان گری وابسته به سازمان بهزیستی کل کشور در سال 1402 مراجعه کردهاند به خود اختصاص داند. روش نمونهگیری نیز به این صورت بوده است که؛ ابتدا محقق ضمن اخذ مجوزهای لازم از دانشگاه و مراجعه به سازمان بهزیستی کل کشور، لیست مراکز روان درمانی وابسته به این سازمان در شهر تهران را اخذ و با توجه به در دسترس بودن مرکز خاص یک مرکز به عنوان مرکز نمونه در دسترس انتخاب شده است. سپس محقق با مراجعه به این مرکز و هماهنگی با مسئول مرکز لیست زنان 20 تا 25 سال ساکن شهر تهران در سالهای 1401 و 1402 که به علت درمان اختلال استرس پس از سانحه به آن مرکز مراجعه کرده بودند را اخذ و با هماهنگی و حفظ محرمانگی اطلاعات بیمارن با ایشان تماس حاصل شد و ضمن اخذ رضایت کامل افراد ایشان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در ابزار اندازهگیری دادههای پژوهش از پرسشنامه استاندارد سرسختی روانشناختی توسط کیامرثی و همکاران (1377)، پرسشنامه استاندارد هراس اجتماعی توسط کانور و همکاران (2000) و پرسشنامه استاندارد تابآوری توسط کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. همچنین روش تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش از دو روش تجزیه و تحلیل آماری جهت آزمون فرضیههای پژوهش حاضر استفاده شد. طبق یافتههای حاصل از آزمون فرضیه اول چنین نتیجهگیری شد که؛ بین اثربخشی دو روش درمان نورو فیدبک و کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر اختلال اضطراب اجتماعی، سرسختی روانشناسی و تابآوری زنان جوان دارای اختلال استرس پس از سانحه، تفاوت معنادار وجود دارد.