چکیده:
محور دین، انسان و سعادت اوست و سعادت انسان در گرو سلامتش است. دوران شیرخوارگی دوران بسیار مهم در زندگی هر انسانی است. کودکی که در دوران اولیه زندگی خود تغذیه مناسب داشته باشد، به رشد جسمانی کامل دست یافته، در آینده فردی تندرست و شاداب خواهد بود. اجرای کامل و دقیق احکام الهی در زندگی، سلامت جسم و جان انسان را به همراه دارد. در این تحقیق، روایات مربوط به دوران شیردهی مورد بررسی قرار گرفته است. توصیههای آن، پس از تطبیق با علوم تجربی، به چهار بخش تقسیم میشود. بخش اول، توصیههایی است که با یافتههای علوم تجربی مطابق است؛ مانند اهمیتی که شیر مادر دارد. بخش دوم، توصیههایی است که احادیث برای شروع و تداوم شیردهی دارند و کاربردیتر و موفقتر از اقدامات علوم بهداشتی و پزشکی است. بخش سوم، آن دسته از روایاتی است که در باره اهمیت و انتخاب دایه است. بخش چهارم نیز مربوط به مدت زمان شیردهی است که به نظر میرسد با اهداف علوم تجربی مغایرت دارد. یکی از اهداف سازمان جهانی بهداشت تداوم شیردهی تا شش ماه است. این مدت با کمترین مدت زمان توصیه شده توسط احادیث ـ که 21 ماه بوده ـ متفاوت است. در این نوشتار، سعی شده است که این نکات مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
درضمن شیر مادر عرصه تحقیقات فراوان علوم تجربی است و تحقیقات فراوانی بر روی ترکیبات و فواید آن انجام میگیرد و هر روز یافتههای جدیدی در این باب بیان المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ج2، ص519 ـ 520؛ تهذیبالأحکام، ج15، ص371ـ383، ح20.
در مرحله سوم، این دیدگاه میتواند به عنوان منبعی برای عرصه تحقیقات باشد؛ به این نحو که در جایی که منابع اسلامی توصیهای دارد، به جای استفاده و کپی برداری از سازمانهای بهداشتی از آنها استفاده شود؛ به طور مثال، در مورد مرخصی شیردهی مادران، به جای مدت زمانی که توسط سازمانهای بهداشتی توصیه شده است، مدت زمان توصیه شده احادیث قرار داده شود.
در انتها، بیان این دیدگاه و رونق دادن به آن تبلیغ بسیار مهمی برای به وجود آوردن انگیزه شیردهی برای مادران جوان است، که بهتر از تبلیغات سازمانهای بهداشتی و سلامتی عمل میکند و نسل جدید از غنی بودن فرهنگ خویش مطلع خواهد شد.
بخش دوم، راهکارهایی است که توسط احادیث بیان شده است؛ آنها برای شروع و تداوم شیردهی مفید هستند، و در صورت اجرا شدن، رسیدن به اهداف بهداشتی و سلامتی تسریع میشود.
4 در نگاه اول، به نظر میرسد که هدف سازمانهای بهداشتی ـ که تداوم شیردهی تا شش ماهگی است و پس از این زمان شیر مادر به تنهایی برای رشد کودک شیرخوار کافی نیست و نیاز به شروع غذای کمکی وجود دارد، با دیدگاه حدیث در مورد مدت زمانی شیردهی و زمان مناسب برای قطع آن متفاوت است.