چکیده:
تاکنون اکثر گفتمانهای تاریخی درباره موفقیت و پیشرفت برمبنای این موضوع بوده است که سازمانها چه کاری میتوانند برای پیشرفت کارکنانشان انجام دهند.اما با توجه به تغییر و تحولات عصر حاضر،ادبیات پیشرفت شغلی نیز تغییر نموده و اینکه افراد برای موفقیت شغلی خود چه کاری میتوانند انجام دهند،مورد توجه قرار گرفته است.در این راستا سالهاست که موضوع سرمایه انسانی به عنوان عاملی مهم و تاثیر گذار برای موفقیت و پیشرفت شغلی و اخیرا نیز سرمایه اجتماعی و عاطفی نیز به عنوان عوامل دیگر در این زمینه شناسایی شده است.ازاینرو پژوهش حاضر با هدف شناسایی روابط متقابل بین سرمایه انسانی،اجتماعی و عاطفی و اثرات آنها بر موفقیت شغلی انجام شده است.روش تحقیق مورد استفاده پیمایشی-همبستگی و بطور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری میباشد.نتایج تحقیق حاضر نشان داد که دو بعد سرمایه انسانی و اجتماعی برطبق مدل تحلیل مسیر ارائه شده بر موفقیت شغلی مدیران تاثیر میگذارد.در پایان پیشنهاداتی برای مدیران سازمان ارائه گردید.
خلاصه ماشینی:
") (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مقادیر بدست آمده در نگاره فوق نشان میدهد که مدل مفهومی تحقیق از برازش خوبی برخوردار است و از فرضیات مربوط به وجود روابط علی یا تاثیرگذاری سرمایه انسانی،اجتماعی و عاطفی بر موفقیت شغلی،اثر دو متغیر سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی بر موفقیت شغلی عینی و ذهنی تائید شده است.
نتایج حاصل از آزمون پیرسون و مدل معادلات ساختاری نشان میدهد که: فرضیه اصلی اول مبنی بر وجود رابطه مثبت و معنیدار بین سرمایه انسانی،اجتماعی و عاطفی مدیران شعب بانک ملت استان تهران مورد تائید قرار گرفته است.
با توجه به کلیه نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها،میتوان پذیرفت که نتایج حاصل از این پژوهش با نتایج حاصل از پژوهشهای انجام گرفته در خارج از کشور،در قسمت روابط متقابل میان اجزای سرمایههای انسانی و اثرات این سرمایه بر یکدیگر ارتباط و هماهنگی کامل دارد ولی در قسمت تاثیرگذاری این سرمایهها روی موفقیت شغلی چنین هماهنگی دیده نشده است(اشاره شده در نگاره شماره یک)که شاید به دلیل این موضوع باشد که هرچند براساس نتایج تحقیق در بانک ملت،مدیران شعب از سرمایه انسانی مناسبی برخوردارند ولی از میان سرمایههای مذکور،بیشتر به رشد و پرورش سرمایه انسانی و اجتماعی پرداخته شده تا بعد عاطفی و مهارتهای مربوط به آن.
همانطور که پیشتر مطرح شد با توجه به ارتباط سه سرمایه مذکور و حالت تقویت کنندگی بین آنها،علیرغم عدم تاثیرگذاری سرمایه عاطفی بر موفقیت شغلی عینی و ذهنی در تحقیق حاضر،به مدیران پیشنهاد گردید برای افزایش سرمایه انسانی و عاطفی برنامهریزی و آموزشهای لازم صورت پذیرد،چرا که از این طریق،سرمایه اجتماعی نیز تقویت خواهد شد."