خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه عضو یک فرهنگ،به هنگام تعامل و برقراری ارتباط با دیگران،معمولا بریک رشته اطلاعات فرهنگی و اجتماعی خاص خود تکیه میکند،مسئله این است که وی چگونه میتواند با کمک برخی پیشبینیهای اولیه و محاسبهء واکنشهای احتمالی طرف مقابل،رفتار خود را به گونهای تنظیم کند که مانع بروز سوءتفاهم و اختلافات دو جانبه شود.
شرح اگرچه هرسه گروه کارشناسان«ارتباطات کارآمد»بر لزوم برقراری تمهیداتی برای گسترش روابط بین فرهنگی و گفتوگوی کشورها و فرهنگهای گوناگون دارند،آنچه دیدهگاههای گروه سوم را متمایز میکند،تأکید آن بر وجود روابط تنشآمیز میان فرهنگهاست؛به خصوص«گوئیکانست»در تثبیت این طرز تلقی نقش زیادی داشته است.
استدلال وی این است که به دلیل وجود روابط تنشآمیز میان فرد و بیگانه اضطراب و عدم اطمینانی در روابط فرهنگی شکل میگیرد که تأثیر منفی برارتباطات کارآمد میگذارد.
با توجه به این نکته میتوان چنین نتیجهگیری کرد که«گودیکانست»انعطاف و سازگاری را شرط اصلی کاهش سطح اضطراب و ابهام در مناسبات بین فرهنگی میداند و به آن به عنوان راه حلی برای تصحیح تصورات قالبی ناسازگار با فرهنگهای دیگر مینگرد.
اگرچه دقت نظرهای فنی گودیکانست در مورد مسائل مبتلا به ارتباط بین فرهنگها جالب توجه و آموزنده است و میتواند مورد استفاده کارشناسان امور فرهنگی قرار بگیرد و این مزیت کوچکی نیست و بیش از هرچیز از تجربیات ارزندهء وی در خصوص فرهنگهای آسیایی حکایت میکند،با این حال باید قبول کرد که اگر تجربههای زنده با ژرفای تئوریک بیشتری توأم بود،مطلوبتر میبود.
همین رویکرد موجب شده است که«گودیکانست»معضلات مربوط به عدم ارتباطات کارآمد را عمدتا به عوامل صرفا روانشناختی و رفتاری نسبت دهد و از عوامل جامعهشناختی غافل باشد و ریشههای اجتماعی ارتباطات بین فرهنگی را نادیده بگیرد."