چکیده:
سیکل های تجاری سیاسی (PBC)، بر اساس رفتار متقابل رای دهندگان و دولت، نوسانات اقتصادی را توضیح می دهند. بر اساس این نظریه، در تحلیل الگوی رفتاری رای دهندگان عوامل اقتصادی نقش بسزایی دارند و دولت ها تلاش می کنند که با اتخاذ سیاست های اقتصادی متفاوت، رضایت رای دهندگان و احتمال انتخاب مجدد خود را افزایش دهند. نتایج مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که ارزیابی رای دهندگان از متغییر های اقتصادی (تورم، بیکاری، رشد اقتصادی و ...) تاثیر بسزایی در انتخاب یا عدم انتخاب مجدد کاندیداها به همراه داشته است. مقاله نوردهاوس از جمله مطالعات موثری است که در این زمینه انجام شده و توسط فری و رمزر و لیچر بسط داده شده است. این محققان در الگوی خود، نحوه ی کنترل تورم و بیکاری به وسیله ی دولت ها را، در راستای حداکثر کردن آراء کسب شده، توضیح داده اند. در مقاله ی حاضر فرضیات نورد هاوس و لیچر در مورد اقتصاد ایران، با تمرکز بر کنترل نرخ تورم و بیکاری، بر اساس داده های سالیانه ی دوره ی 84-1368 مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج به دست آمده در اقتصاد ایران، فرضیه ی لیچر را تایید کرده است؛ یعنی دولت ها (که هر چهار سال یک بار انتخاب می شوند) در راستای کنترل نرخ بیکاری، در دو سال اول سیاست های انبساطی اتخاذ می کنند. که در نتیجه این سیاست، نرخ تورم افزایش می یابد. اما برای انتخاب مجدد در دوره ی بعد، در دو ساله ی دوم تلاش می کنند تا نرخ تورم را کاهش دهند.
خلاصه ماشینی:
به طور خلاصه میتوان گفت که نتیجهی اصلی الگوی نوردهاوس به صورت زیر است: تحت شرایطی که رأی گیری یک مکانیسم مناسب برای انتخاب اجتماعی است، نظامهای دموکراتیک در بلندمدت سیاستی را اتخاذ خواهند نمود که نسبت به نقطهی بهینه، بیکاری پایین و تورم بالاتری دارد و در کوتاه مدت در ابتدای دورهی قدرت خود سعی میکنند با افزایش بیکاری، نرخ تورم را کنترل نمایند.
6- آزمون تجربی در ایران مدل سادهی اقتصاد کلان ارائه شده در این مقاله با توجه به دیدگاههای نورد هاوس و لیچر در مورد انتخابهای سیاسی دولتهای مختلف ( تعیین متغیرهای تورم و بیکاری توسط دولتها در راستای اهداف مورد تمایل خویش) چهار پیش بینی زیر را ارائه میدهند: 1- نورد هاوس معتقد است که یک دولت نزدیک بین که قصد حداکثر نمودن تعداد آراء را دارد، به یک وضعیت با ثباتی میرسد که نسبت به وضعیت بهینهی اجتماعی دارای تورم بالا و بیکاری پایین تری است.
با فرض پذیرش شرایط ارائه شده در فوق برای اقتصاد ایران (به دلیل انطباق فروض ذکر شده در فوق با شرایط موجود در ایران) در این مقاله فروض زیر مورد آزمون قرار میگیرد: فرضیهی نورد هاوس: طی یک دورهی ریاست جمهوری به طول چهار سال، نرخ بیکاری در دو سال اول افزایش و در دو سال دوم کاهش مییابد.
در این مقاله برای بررسی سیکلهای تجاری سیاسی در ایران، فرضیات نورد هاوس و لیچر با تمرکز بر کنترل نرخ تورم و بیکاری، بر اساس دادههای سالیانهی دورهی 84-1368 مورد آزمون قرار گرفته است.