پیوند نوستالژیک با یک سینمای قلابی مقاله

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) پیوند نوستالژیک با یک سینمای قلابی نزهت بادی به ظاهر دوران عرض اندام کلاه مخملی‌ها و رقاصه‌ها در سینما تمام شده است و دیگر نشانه‌یی از آن قصه‌های آبکی و بی‌سر و ته با شخصیت‌های اغراق شده دیده نمی‌شود،اما هنوز هم عده‌یی از مردم‌ از اقشار گوناگون و حتی برخی فیلمسازان و منتقدین،با سینمای این‌ روزگار نه چندان دور پیوندی نوستالژیک دارند و مثل پیرزنانی که‌ نمی‌توانند از آت و آشغال‌های صندوقخانه‌های قدیمی‌شان دل بکنند، دو دستی به آن چسبیده‌اند و هرگاه بهانه‌یی دست بدهد،به غبارروبی‌ از خاطرات آن می‌پردازند. دلبستگی به آن جریان فیلمفارسی که هیچ ربطی به سینمای اصیل‌ و واقعی نداشت،چه معنایی می‌توانست داشته باشد؟ درست است که تاریخ سینمای ایران با همین جریان فیلمفارسی‌ آغاز می‌شود و کلیت آن را در بر می‌گیرد و نمی‌توان آن را از پیشینه‌ی‌ این مملکت حذف کرد اما در هیچ جای دنیا رسم نیست که خطای‌ تاریخی خویش را در هاله‌یی از قداست قرار دهند."