خلاصه ماشینی:
"در عین حال بسیاری از همین کارگردانهای صاحبنام،همواره از مالورن براندو به عنوان بازیگری گریز پا،انقیاد ناپذیر و کمی تنبل و خونسرد نیز یاد کردهاند که مثلا برای حفظ کردن گفتوگوهای مربوط به نقشی که پذیرفته است،کمترین تلاش و جدیت را نیز از خود نشان نمیداده است و در مجموع وقتی از اقتدار و موفقیت چنین بازیگری سخن به میان میآید،ناخواسته گویی با نوعی تناقض و تضاد روبهرو میشویم!به راستی شگفتیآفرین است که بازیگری با این ویژگیهای تناقضنما،چگونه میتواند در پی نزدیک به 06 سال فعالیت هنری در عرصهی بازیگری سینما به موجودی استثنایی و کمنظیر بدل میشود؟ مارلون براندو برای بازیگری همنسل خویش یا برای کسانی که بعد از او به حرفهی بازیگری روی آورده بودند،همواره چهرهیی غبطهبرانگیز به شمار میآمد."