خلاصه ماشینی:
4 استاد سعید نفیسی در طی مقاله ای که با نام (کتاب تحفةالملوک) در مجله (مهر)5 به چاپ رساند, ضمن توضیحی درباره نوشته های سردنیس راس, راجع به تحفةالملوک, نسخه ای دیگر از این کتاب را که در آن زمان در تملک داشت, معرفی کرد و تحفةالملوک را به لحاظ اشعار پارسی فراوانی که در آن آمده است, یکی از بزرگ ترین غنایم زبان فارسی به شمار آورد, و تاریخ نگارش آن را قرن ششم دانست.
در پاییز سال 1340 حاج حسین نخجوانی در نشریه دانشکده ادبیات تبریز13 نسخه ای را که شباهت فراوانی به تحفةالملوک چاپ سال 1317 داشت و عنوان آن در صدر صفحه اول به صورت (کتاب نصایح الملوک که شیخ تاجی زاده ترجمه به فارسی کرده است از کتاب انیس العارفین), ضبط شده بود, معرفی کرد, و سپس از (آقایان دانشمندان و محققین) درخواست کرد که هرکس نام صحیح این کتاب را می داند که (تحفةالملوک) یا (نصایح الملوک) است با نام مؤلف و زمان تألیف توسط نشریه دانشکده ادبیات تبریز به ایشان اطلاع دهد, تا زمینه ای برای چاپ دوباره این کتاب توسط (کتابخانه طهران) فراهم شود.
بدین صورت که استاد مینوی در مقاله ای که در مجله دانشکده ادبیات تهران24 نوشته بودند, از نسخه ای دیگر از تحفةالملوک که در کتابخانه واتیکان نگهداری می شود, خبر دادند و اینکه عکسی از آن برای کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران تهیه شده است.
در پایان این حکایت چنین آمده است: (پس بدان ای برادر که جهان بر کسی وفا نکرد و عاقلان را بدین بیتی چند اکتفا باید نمود…) و بعد از آن نه بیت شعر آورده می شود که در قیاس با اشعار استوار متن تحفةالملوک, به غایت سست اند.