خلاصه ماشینی:
"سفرنامهی درونی یک شاعر (نگاهی به شعر محمد حقوقی) حمید فرازنده وظیفهیی که امروز در انتظار ما است،یافتن و ارائه کردن همهی محتوای اثر هنری نیست،و نه اثر هنری مانند لیمویی فشردن و احتمالا چیزی بیشتر از محتوای فرضی آن بیرون کشیدن وظیفهی ما کمتر اهمیت قایل شدن بر محتوا و به این ترتیب، بررسی اثر به مثابه یک کل است.
». وگرنه چگونه میتوان این را توجیه کرد که اولین شعرهای مورد قبول خودش را در سال 9331 سروده و با این حال در سال 8431 به چاپ سپرده است؟ جهانی و حتا آزمودن آگاهانهی شیوههایی که با (به تصویر صفحه مراجعه شود)چنین استحکامی در شعر امروز فارسی سابقه نداشته است،در نگاه نخست،همچون یک تکگویی (monologue) بلند و یکپارچه مینماید،که حتا در همهی سفرهای عینی و ذهنیاش و نیز استراحت گاههای ناآرامش، جریان آرام رودخانهی سخنش یک دم از حرکت باز نایستاده است."