چکیده:
انس با قرآن یکی از برنامه های بااهمیت در فرهنگ اسلامی و جزء جدایی ناپذیر دین و ایمان است .حـصـول این امر ممکن نیست مـگـر ایـن کـه انـسـان در گـام نخست ،انس با قـرآن را یک ضرورت بداند و نیاز بـدان را با همه وجود احساس نماید،در گام دوم،شرایط و زمینه های فکری آن را فراهم کند و قدم به قدم آن را به مرحله اجرا گذارد ،و اگر در این مسیر با موانعی روبه رو شود با عزم و اراده راسخ آن را از میان بردارد .
خلاصه ماشینی:
"٤. خشوع : از شرایط انس با قرآن،فروتنی،خضوع و خشوع ـ ادب جسمی و روحی ـ در برابر حقیقت قرآن است ،قرآن خود در این باره می فرماید: «األم یأن للذین آمنوا أن تخشع قلوبهم لذکر الـله وما نزل من الحق »(الحدید،١٦/٥٧) ؛آیا وقت آن نـرسیده است که دل های مؤمنان در بـرابر ذکر خدا و آنچـه از حـق نـازل شده خاشع گـردد؟این در حالی اسـت کـه خداوند می فـرماید: «لو أنزلنا هذا القـرآن علی جبل لـرأیته خاشعا متصـدعا من خشیة الـله » (الحشر،٢١/٥٩)؛ اگر ما این قرآن را بر کوه نازل کرده بودیم ،مشاهده می کردی که کوه از ترس خدا خاشع و متلاشی می شد.
یکی از زمینه های انس با قرآن و شرایط تأثیر آن این است که آیات قـرآن را از سـوی خداوند سبحان بدانـد و خـود را در معـرض علم و معرفت آن قـرار دهد،لذا قرآن نادیده گـرفتن آیات تکوینـی را نکوهش کـرده و می فرماید: «وکأین من آیة فی السماوات والأرض یمرون علیها وهم عنها معرضون »(یوسف، ١٠٥/١٢) ؛ و چه بسیار نشانه ای(از خدا) در آسمانهـا و زمین است که بر آنها می گـذرند،در حالی کـه / آنان از آن روی گردانند.
البته عوامل دیگری نیز وجود دارد که باعث می شود انسان از قرآن دور شود و به جای الفت و انس با قرآن با آن بیگانه شود ،به خصوص در گام های نخست انس با قرآن ازجمله : شرکت در مجالس لغو و بیهوده، چنان که می فرماید: «ومن الناس من یشتری لهو الحدیث لیضل عن سبیل الله بغیر علم ویتخذها هزوا»(لقمان، ٦/٣١)؛بعضی از مردم سخنان بیهوده را می خـرند تا مـردم را از روی نادانـی از راه خدا گـمـراه سازند و آیات الـهـی را به استـهـزا / گیرند."