خلاصه ماشینی:
"هنر که خود عامل ایجاد جذابیت و شوق و تحرکو پرورش استعدادهای درونی انسانهاست و نقش عظیمی رادر زندگی جوامع امروزی ایفا میکند،چرا باید در مقام ارائه،آموزش و معرفی خود،اینچنین ضعیف جلوهگر شود؟ ایرادات و اشکالات و کم و کاستهای تدریس هنر(هم دربحث منبع آموزشی و سرفصلها و هم در زمان مورد نیاز برایآموزش)همواره توسط دبیران و آموزگاران و بعضا دانشآموزانیادآوری و بیان شده است؛به طوری که با جستوجوی«آموزشهنر»در شبکۀ اینترنت به بسیاری از مقالات و نقطه نظرات دراین زمینه دست پیدا میکنیم.
در حالی که هنر که یکی از دروسکاربردی است و میتواند در ایجاد خلاقیت در دانشآموزانمؤثر و سازنده باشد،در طی سه سال دورۀ راهنمایی به صورتپراکندهگویی و از هر دری سخنی گفتن درآمده-که بیشترباعث سردرگمی دانشآموزان شده و نه تنها هیچگونه میل ورغبتی را در آنان ایجاد نمیکند،بلکه باعث شده دانشآموزان بهاین درس به عنوان یکی از دروسی که نمیتواند باعث پیشرفتو عوض شدن مسیر زندگی ایشان باشد نگاه کنند-البته اینمسئله نیز از طرف مسئولان مدرسه و خود دانشآموزان جدیگرفته نشده است.
در این صورت،دانشآموزان نیز درس را جدی گرفتند ومیدانستند که اگر کتاب مورد نظر را از اول تا سوم راهنمایی با&%03012HORG030G% علاقه پیگیری کنند،لااقل میتوانند در پایان مقطع راهنماییتحصیلی به صورت متوسط به طراحی و یا خوشنویسی بپردازندو بنابراین در دورۀ دبیرستان در رشتۀ هنر ادامۀ تحصیل دهند.
جا دارد که گروه درسی هنر در دفتر تألیف و برنامهریزیکتب درسی نسبت به کتب هنر دورۀ راهنمایی بازنگری جدیداشته باشد،چرا که دنیای امروز ما دنیای حرکت است و بهسکوت و سکون تن دادن در کتب درسی روا نیست؛بالأخصدر این زمان که علم به سمت جهانی شدن میرود و درس هنرمجالی است برای اندیشیدن و تفکر دربارۀ زیباییها و خلاقیتها."