چکیده:
در این مقاله، چگونگی طراحی استراتژی ملی در امنیت غذایی بررسی شده است. از این منظر، نویسنده ضمن تشریح مقوله «استراتژی تأمین غذا» با عنایت به میزان تولید و صادرات و واردات گندم، برنج و شلتوک، در ده کشور نخست هر حوزه در سال 1998 میلادی، فرضیه های قابل سنجش را در باب تأمین مواد غذایی جامعه توضیح داده است. همچنین ارتباط امنیت غذایی و تأمین اجتماعی و نیز تدابیر ملی در امنیت غذایی تشریح گردیده و توسعه به مثابه پیش شرط تأمین اجتماعی مورد توجه قرار گرفته و توسعه روستایی و کشاورزی و لزوم اصلاحات ساختارهای اجتماعی و اقتصادی تبیین شده است. مقاله با بررسی ظرفیت تولید داخلی محصولات غذایی، به موضوع امنیت غذایی در ایران پرداخته و جلوگیری از ضایعات و اصلاح الگوی تغذیه را تبیین کرده است.استراتژی ملی تأمین غذا ـ به مفهوم به کارگیری تدابیر درازمدت برای استقرار امنیت غذایی ـ در پیوند با لزوم «اصلاحات در سیاستگذاری» موضوع پایانی مورد بررسی در این مقاله است.
خلاصه ماشینی:
"بیش از هشتاد درصد مردم جهان در کشورهای در جریان توسعه زندگی میکنند و اغلب این کشورها در شرایط ناتوانی اقتصادی و بهسر میبرند قادر به تأمین منابع مالی برای سرمایهگذاری و خرید نیازهای اساسی از بازارهای جهانی نیستند،و اغلب سهم اصلی اقتصادشان متکی به بخش کشاورزی است.
نظر به این که انواع غذاها که منشأ اصلی آنها از تولیدات کشاورزی است،محتوی نسبتهای متفاوت از ترکیبات کمی و کیفی مواد غذایی مورد نیاز انسان است و به دلیل آنکه جوامع و گروههای مختلف اجتماعی،سنتهای متفاوتی در انتخاب ترکیب و تهیه صورت غذایی به کار میبرند،تنظیم فهرستی کلی و عمومی برای تمامی افراد بشر که بتواند جوابگوی سلیقه و مورد پذیرش اشتهای همگان باشد و نیز وضعیت تعادلی تغذیۀ درون سلولی را برقرار کند در جهان وسیع امروز و با ترکیب جوامع گوناگون عملا مشکل به نظر میرسد.
یعنی باید دید که چه ترکیبی از تحولات را برای این بخش میتوان برنامهریزی کرد که هم امکان افزایش تولید محصولات غذایی استراتژیک فراهم آید تا از نتیجهاش به سوی امنیت غذایی گام برداشته شود و هم زمینۀ فرصتهای اشتغال،درآمد و برقراری مکانیسم تأمین اجتماعی برای جامعۀ روستایی به دست آید.
در مجموع پژوهشهای ما این یافته را موجه میدارد که چه ا زنظر توسعۀ روستایی و کشاورزی در قالب برنامهریزی توسعۀ اجتماعی و اقتصادی و چه از دیدگاه استراتژی دستیابی به اهداف تأمین غذا،در سطح جمعیت کنونی و روند آیندهنگر آن در درازمدت با وجود نقصانهایی که در عوامل و منابع تولید کشور مشاهده میشود امکان دستیابی به هدف تضمین امنیت غذایی در سطح ملی وجود دارد."