چکیده:
تنها الگوی تربیتی برای ساختن انسان منتظر و زمینهساز ظهور، الگوی «تربیت حماسی» است. به عبارت دیگر تربیت حماسی، الگوی جامع تربیت مهدوی است؛ زیرا عصر غیبت، عصر ظهور بلاها و مشکلات است و هر کسی نمیتواند با ابتلائات بزرگ آخرالزمان روبهرو شود و کبریت احمر بماند، بلکه نیازمند الگویی ویژه و متفاوت است که بتواند ویژگیهایی که معصومان( برای مؤمنان عصر غیبت و یاران امام زمان( بیان کردهاند را دربر بگیرد. از آنجا که صدر و ساقۀ آموزۀ مهدویت با حماسه و مجاهدت، صلابت و ایثار و شور و شعور گره خورده است، باید چگونگی انتظار، زمینهسازی ظهور و آمادگی برای درک حضور، براساس الگوی حماسه و حماسهسازی شکل گیرد
The only educational model that can fit the requirements of the era of emergence is building a ground setting and waiting person for the appearance with a kind of epic patriotic education. In other words، an epic training model is a comprehensive model fit for Mahdaviiat، because occultation is the era of the problems and disasters and one cannot easily face the apocalypse and its profound features and still stay innocent. Such a ground setting person would require a specific model of training to gain those different features that infallible Imams mention for the waiting believers in occultation of Imam Mahdi. Since the stem and the top Messianic doctrine encompasses the saga of struggle، strength، loyalty and passion as well as awareness and wisdom، it should be understood how to wait and be ready to set the stage for the rise، as to the epic and epic-making patterns formed by training
خلاصه ماشینی:
"أشهد الله و أشهد ملائکته و أشهدک یا مولای بهذا ظاهره کباطنه و سره کعلانـیته و أنت الشاهد علی ذلک و هو عهدی إلیک و میثاقی لدیک إذ أنت نظام الدین و یعسوب المتقین و عز الموحدین و بذلک أمرنی رب العالمین فلو تطاولت الدهور و تمادت الأعمار لم أزدد فیک إلا یقینا و لک الا حبا و علیک إلا متکلا و معتمدا و لظهورک إلا متوقعا و منتظرا و لجهادی بین یدیک مترقبا فأبذل نفسی و مالی و ولدی و أهلی و جمیع ما خولنی ربی بین یدیک و التصرف بین أمرک و نهیک مولای فإن أدرکت أیامک الزاهرة و أعلامک الباهرة فها أنا ذا عبدک المتصرف بین أمرک و نهیک أرجو به الشهادة بین یدیک و الفوز لدیک مولای فإن أدرکنی الموت قبل ظهورک فإنی أتوسل بک و بآبائک الطاهرین إلی الله تعالی و أسأله أن یصلی علی محمد و آل محمد و أن یجعل لی کرة فی ظهورک و رجعة فی أیامک لأبلغ من طاعتک مرادی و أشفی من أعدآئک فؤادی؛ (قمی، 1423: زیارت حضرت صاحب الامر) گواه میگیرم خدا و فرشتگانش را و نیز گواه میگیرم تو را ای سرور من، به آنچه گفتم که ظاهر و باطنش یکسان است و نهان و آشکارش یکی است و تو گواهی بر این، و این عهد و پیمان من است در پیش تو، چون تویی نظامبخش دین و بزرگ متقین و عزتبخش مردم یکتاپرست و به همین دستور داده است مرا پروردگار جهانیان و اگر طولانی گردد روزگارها و به درازا کشد عمرها نیفزاید مرا دربارۀ تو جز یقین و زیاد نگرداند برای تو در من بهجز محبت و جز توکل و اعتماد بر تو و جز انتظار و توقع ظهور و پیروزیات و جز آنکه چشمبهراه آن باشم که در پیش رویت جهاد کنم و جان خود و مال و فرزند و خاندان و خلاصه هرچه را خدا به من داده است همه را در راهت نثار کنم و همه را در اختیار امر و نهی تو بگذارم."