ملخص الجهاز:
"جلالی در سالهای 6131 و 7131 در دوران گذراندن نظام وظیفهاش در دانشکده افسری با دو مرد عزیز همدوره و گاه«هماطاق»بودند که اولی آن فرشته مجسم به صورت انسان،آن وجود پاک بیهیچ آلایش،آن استاد عالیقدر وطندوست با فرهنگ و دانش،حضرت استاد دکتر غلام حسین صدیقی طیب الله ثراه است و دیگری آن«دائره-المعارف»اخبار و احوال (به تصویر صفحه مراجعه شود) *دکتر محمد رضا جلالینائینی(عکس از علی دهباشی) ایران در چهار دهه 0231 تا 0631،آن وکیل دادگستری شریف و امین،اولین استاندار فارس در دوران حکومت جمهوری اسلامی یعنی مرحوم نصرت الله امینی اراکی و امینی در مجلسی باهم بودند،گفتار آنان و رفتارشان با یکدیگر و ذکر خاطراتشان بسیار شیرین و جالب بود.
در سالهای پیش از دهه 05،خصوصا در دهه 04 برخی ایام دفتر من به تعبیر خودم«نور باران»میشد؛یعنی مرحوم مبرور سید محمد سعید جلالینائینی و استاد سید محمد رضا جلالینائینی و دو پسرخاله گرامیشان مرحوم سید حسن و سید حسین مصطفوینائینی رحمه الله علیهما،دو قاضی شریف امین که اولی به نمایندگی نائین در مجلس شورا هم نائل شد و هر دو این عزیزان برادر همسر گرامی و باوفا و پارسا و بسیار بسیار خوب و شریف جلالی بودند،پیش از ظهری سری به دفتر این فقیر میزدند و ساعتی به تمام معنی خوش بر ما میگذشت و به راستی که: ایام خوش آن بود که با دوست به سر رفت باقی همه بیحاصلی و بو الهوسی بود باری،استمرار محبت و مرحمت جلالینائینی ادامه داشت و خصوصا بعد از انقلاب و تحول احوال الزامی آن،معاشرت و مراودت ما بیشتر شد."