Abstract:
سابقه و هدف: توانایی منحصر به فرد استافیلوکوکوس آرئوس در ایجاد مقاومت به تقریبا هر آنتی بیوتیک جدید نشان دهنده ظرفیت غیرمعمول این ارگانیسم در جهت سازگار شدن و بقا در محیط های مختلف است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی عفونت استافیلوکوک آرئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) در بیمارستانی است که بخشهای مختلف تخصصی و فوق تخصصی در آن موجود می باشد تا طبق این میزان فراوانی، اقدامات کنترل و پیشگیری انجام شود و کاربرد آنتی بیوتیک بر علیه این پاتوژن، علمی و کاملا بجا باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بین آبان ماه 1386 تا مرداد ماه 1387در بیمارستان امام حسین (ع) تهران انجام شد. کلیه نمونه ها اعم از خون، ادرار، خلط از بیمارانی که در بخشهای مختلف نیاز به انجام کشت داشتند، گرفته شد و در آزمایشگاه بیمارستان و با قرار دادن دیسک متی سیلین در محیط کشت از نظر وجود یا عدم وجود استافیلوکوک آرئوس بررسی و سپس نمونه های مثبت، از نظر وجود یا عدم وجود MRSA تحت بررسی قرار گرفتند. اطلاعات حاصل از 143 نمونه استافیلوکوک آرئوس مورد بررسی توسط نرم افزار spss نسخه 16 با آزمونهای کای- دو و روشهای آماری توصیفی بررسی شدند.
یافته ها: از 6640 نمونه بررسی شده، 143 مورد (1/2%) کشت مثبت استافیلوکوک آرئوس و در بین این تعداد کشت مثبت، 113 نمونه (79%) استافیلوکوک آرئوس مقاوم به متی سیلین و 30 نمونه باقیمانده (21%) استافیلوکوک آرئوس حساس به متی سیلین گزارش شدند. از میان متغیرهای بررسی شده، اختلاف بین بخشها از نظر تعداد نمونه های حساس و مقاوم به لحاظ آماری معنی دار بود (028/0>p). شیوع MRSA در بخشهای مراقبت های ویژه (ICU)، عفونی و ارتوپدی بیشتر از بقیه بخشها بود. در این مطالعه ارتباطی بین نوع نمونه، جنس و سن بیمار با میزان MRSA مشاهده نشد. در این مطالعه فراوانی عفونت MRSA در بخشهای مختلف بیمارستان امام حسین 79% محاسبه گردید.
نتیجه گیری: با توجه به این که شیوع MRSA در مناطق مختلف (حتی در سطح یک شهر) متفاوت می باشد و تصمیم گیری برای انتخاب آنتی بیوتیک بر علیه آن، باید بر اساس این میزان شیوع انجام شود؛ لذا لازم است مطالعات محلی در سطح وسیع در مراکز درمانی مختلف انجام شود و همچنین علت شیوع بیشتر این عفونت در بخشهای خاص مورد بررسی قرار گیرد تا طبق یک برنامه مدون و هماهنگ، کنترل و اقدامات پیشگیرانه جهت کاهش شیوع این پاتوژن (MRSA) صورت پذیرد
Background and Aim: Always Staphylococcus aureus is among the most frequent causes of morbidity and mortality worldwide. The unique ability of this organism to develop resistance to virtually any new antibacterial agent reflects the extraordinary capacity of this organism to adapt and survive in a great variety of environments. The purpose of this study is the detection of prevalence of Methicilin-Resistance-Staphylococcus-Aureus (MRSA) in Imam Hossein Hospital، in Tehran. This prevalence helps us to apply the best & correct antibiotic for this pathogen.
Materials & Methods: For this cross sectional study‚ all samples of admitted patients (with a suspicion of infection)، were evaluated from Nov. 2007 to Aug. 2008. Isolated staphylococci‚ tested for methicilin sensitivity by disc diffusion method (Methicilin disc).
Results: Of 6640 tested samples، 143 (2.1%) revealed to be positive for Staphylococcus aureus of whom 113(79%) were MRSA. Logistic regression showed a significant association between wards with prevalence of MRSA (p<0.028). The prevalence was more visible in Orthopedic، Neurologic Wards، and ICU. In this study there was no association between gender، sample type and age of patients with MRSA rate. In our study، prevalence of MRSA infection in Imam Hosein Hospital was 79%.
Conclusion: Different Hospitals should identify prevalence of MRSA in different wards and declare causes of more prevalence in some wards then a coordinated program would lead to measures designed to reduce this incidence. The results highlight the need for effective implementation of infection control measures in the hospital. There is a need for the judicious use of antimicrobial agents in the hospital and outside as their indiscriminate use can exert pressure in selecting out MRSA and other multidrug resistant organisms.