Abstract:
خانواده رکن اساسی جامعه انسانی است و شرط پویایی و استواری آن، وجوب روابط صحیح و پایدار میان زن، شوهر و فرزندان است. اسلام به عنوان عالیترین راهنمای حیات بشری، 1400 سال پیش بهترین هدایتگری و نظریهپردازی در مورد خانواده را انجام داده، تمامی دستورهای اسلام به نوعی ناظر بر صیانت از خانواده است. جامعه کنونی ایران به عنوان مهمترین کشور شیعی، سعی در پیاده کردن اصول و راهکارهای اسلام در زمینههای مختلف کرده، ولی این امر تحت تاثیر عوامل متعددی، از جمله: ورود فرهنگ غرب به کشور به خصوص آثار جنبش فمینیسم ، بازمانده فرهنگ پدر سالاری سنتی و... است که آموزههای اسلامی را در مواردی کم رنگ نموده است. در این مقاله سعی شده تا با روش مصاحبه به بررسی تاثیر فمینیسم بر نهاد خانواده (مطالعه کیفی زنان اصفهان) بپردازیم و در این میان، به نقش زن به عنوان زیربنای اصلی خانواده که مورد بیشترین هجوم فمینیسم رادیکال است، پرداخته شده است. در این پژوهش، از روش نمونهگیری در دسترس استفاده کردیم و این نتیجه به دست آمد که با وجود تفکر مردسالارانه در فرهنگ ایرانی و نفوذ تفکر فمینیستی در جامعه، همچنان تفکر اسلامی مبنی بر حفظ کانون خانواده، اهمیت نقش مادری و همسری، رشد و تعالی زن در کنار مراقبت از حریم خانواده و ..... سرلوحه زندگی زن ایرانی قرار دارد و هنوز هم زن مهمترین نقش خود را در خانواده و حفظ و تعالی آن می بیند؛ ولی در زمینه حجاب و پوشش متاسفانه این مطلب بسیار کمرنگ شده و بروز تقیدات مذهبی در این زمینه بسیار کاهش یافته و لزوم فرهنگسازی صحیح را در این زمینهها نشان میدهد.
Machine summary:
"کودکان بیسرپرست – تربیت کودکان به وسیله مراکز مشخص تکلیف ریاست مرد بر خانواده تا امور خانواده را مدیریت کند و دست بیگانگان را از حریم خانواده دور کند- تأکید مکرر بر ادای حقوق فرزند توسط والدین فرهنگ برهنگی دستور حجاب و حیا برای کاهش جاذبه زن برای مصون نگه داشتن زن از دست درازی مردان هرزه تجارت زنان حرام بودن زنا مجاز بودن سقط جنین قایل بودن حق حیات برای جنین و حرام دانستن سقط جنین مگر در موارد خاص اشکال مختلف خانواده (هر دو مرد، هردو زن، زن و مرد) حرام دانستن لواط و ممنوع بودن ازدواج همجنس با توجه به مطالب فوق و با نگاهی موشکافانه و منصفانه به متون دینی به این باور میرسیم که نه تنها فمینیسم با مفاهیم و آموزههای دینی منطبق نیست، بلکه تعارض میان اسلام و گرایشهای فمینیستی به قدری ریشهای و عمیق است که سازش و مصالحه میان آن دو به معنای قربانی کردن یکی به سود دیگری است ."