Abstract:
آلودگی هوا یکی از مهمترین پارامترهای موثر در میکروکلیماهای شهری و از نشانه های رشد شهرنشینی است. افزایش جمعیت، استفاده بیش از حد از منابع سوخت های فسیلی، عدم به کارگیری فن آوری های سازگار با محیط زیست و از همه مهمتر عدم وجود مدیریت صحیح زیست محیطی است، باعث شده است که این آلودگی در کشورهای در حال توسعه و یا کمتر توسعه یافته و به ویژه در کلان شهرها تاثیر بیشتری داشته و کشور ما ایران و شهرهای بزرگ آن از این جهت مشکلات عدیده ای دارند (رضایی، 1366). هدف از مطالعه آلودگی هوا جلوگیری از افزایش آلودگی و کم کردن آن است بر اساس آمار هر ساله افراد زیادی بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند. کشور ما ایران و شهرهای بزرگ آن از این جهت مشکلات عدیده ای دارند. علیرغم اقدامات جدی مسوولین شهر هنوز آثار مثبتی در روند کاهش آلودگی هوای شهر مشاهده نمی شود، در سال از هر سه روز یک روز توسط یک یا چند تا از آلاینده های اصلی هوا آلوده است که عوامل متعددی در آلودگی آن نقش دارند. در این تحقیق میزان غلظت آلاینده های هوای شهر تهران بر اساس مراجعه به سازمان حفاظت محیط زیست تهران از 7 ایستگاه سنجش آلودگی (ثابت) هوا تهیه شد سپس پنج ایستگاه منتخب سینوپتیک در شهر تهران انتخاب و ایستگاه های آلودگی سنجی بر اساس ایستگاه های سینوپتیک مکانیابی شد. در بررسی این تحقیق در سال های (1384-1364) در سه دوره آماری (7, 7, 6) ساله انجام شده است. همچنین با استفاده از شاخص توان یا نیرومندی ارتباط بین متغیرهای مورد مطالعه بررسی شده است. بر اساس مطالعات انجام گرفته میانگین متوسط آلاینده ها در پنج ایستگاه منتخب شهر تهران دارای تفاوت می باشد. برای آزمون معنی دار بودن تفاوت مشاهده شده از آزمون تحلیل یک طرفه استفاده شده است و با آزمون تعقیبی شفه که حساسیت این تفاوت را آشکار می-نماید نشان داده است، میزان آلاینده ها به ترتیب در ایستگاه شمال تهران، دوشان تپه و مهرآباد مشاهده شد که مقدار مجذور امگا 0.52 اندازه گیری شد که به آن معنی می باشد که 52 درصد از واریانس میانگین آلاینده-ها را براساس تغییرات موقعیت ایستگاه ها (موقعیت جغرافیایی) می توان تبیین کرد.
Machine summary:
بررسي نقش توزيع مکاني آلاينده ها براساس پراکندگي ايستگاه هاي سينوپتيک با استفاده از مدل CHEFFE و مجذور امگا٢(س) طي دو دهه اخير مطالعه موردي : در پنج ايستگاه منتخب شهر تهران آزاده اربابي سبزواري ک استاديار دانشگاه آزاد اسلامي، واحد اسلامشهر مرضيه موغلي استاديار دانشگاه آزاد اسلامي، واحد لارستان چکيده آلودگي هوا يکي از مهمترين پارامترهاي مؤثر در ميکروکليماهاي شهري و از نشانه هاي رشد شهرنشيني است .
افزايش جمعيت ، استفاده بيش از حد از منابع سوخت هاي فسيلي، عدم به کارگيري فن آوريهاي سازگار با محيط زيست و از همه مهمتر عدم وجود مديريت صحيح زيست محيطي است ، باعث شده است که اين آلودگي در کشورهاي در حال توسعه و يا کمتر توسعه يافته و به ويژه در کلان شهرها تأثير بيشتري داشته و کشور ما ايران و شهرهاي بزرگ آن از اين جهت مشکلات عديده اي دارند (رضايي ، ١٣٦٦).
براي آزمون معني دار بودن تفاوت مشاهده شده از آزمون تحليل يک طرفه استفاده شده است و با آزمون تعقيبي شفه که حساسّيت اين تفاوت را آشکار مينمايد نشان داده است ، ميزان آلاينده ها به ترتيب در ايستگاه شمال تهران ، دوشان تّپه و مهرآباد مشاهده شد که مقدار مجذور اٌمگا (س) ٠/٥٢ اندازه گيري شد که به آن معني ميباشد که ٥٢ درصد از واريانس ميانگين آلاينده ها را براساس تغييرات موقعّيت ايستگاه ها (موقعّيت جغرافيايي) ميتوان تبيين کرد.
Helek &Bidhendi مقاله اي در سال ٢٠٠٧ در ارتباط با ميزان ذرّات معلّق موجود در جو (آئروسل ها) اتمسفر شهر تهران در ايران در سايت ژورناليز ارايه داده است .