Abstract:
پژوهش حاضر بر آن است تا با روش توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر نظریۀ ادبیات تطبیقی اسلامی به بررسی نمادهای همسان و مشترک در شعر مقاومت فدوی طوقان و قیصر امینپور به عنوان دو نماینده از ادبیات پایداری ایران و فلسطین بپردازد تا گوشهای از زوایای ناشناختۀ میراث ادبی دو کشور مقاوم را به ادبیات جهانی بشناساند. اطلاعات لازم برای سنجش نمونهها به شیوۀ کتابخانهای و بررسی مستقیم متون، حاصل شده است. یافتههای پژوهش نیز گویای این واقعیت است که در شعر این دو شاعر، شب و شخصیتهای تاریخی متجاوز، نماد دشمن و جنگل نماد وطن است. رنگهای سرخ، سیاه، آبی، سبز و زرد به ترتیب نمادی جهت تصویرپردازی مفاهیم متنوعی، چون شهادت، ماتم و خفقان، آرامش و امیدواری، شادابی و بالندگی، جدایی و اندوه هستند. این موارد، نمادهای کاملا همسان در شعر مقاومت این دو شاعر به شمار میآیند.
Machine summary:
"پرسش های پژوهش ١- برجسته ترین نمادهای مقاومت در اشعار «قیصر امین پور و فدوی طوقان » چیست ؟ ٢- رنگ های سبز، آبی، قرمـز، زرد و سـیاه در اشـعار مقاومـت ایـن دو شـاعر در چـه مـواردی کـاربرد نمادین یافته اند و دارای چه بسامدی هستند؟ ٣- دو عنصر جنگل و شخصیت های تاریخی در اشعار این دو شاعر نماد چه چیزی هستند؟ ٢.
(شفیعیکدکنی، ١٣٧٥: ٢٦-٢٧) لوچر نیز معتقد است : «رنگ سبز از لحـاظ نمـادی شباهت به درخت کاج دارد که دارای ریشه ای عمیق ، مغرور و تغییرناپذیر است ؛ از همین رو این رنـگ نمایان گر عزم راسخ ، پایداری و از همه مهم تر مقاومت در برابر تغییرات میباشـد و از ثبـات عقیـده نیـز حکایت میکند» (١٣٨٦: ٨٣ و ٨٤) امین پور رنگ سبز را نماد شادابی، جاودانگی و آرامش میداند: او را چنان که خواست .
امین پور در شعر «مرز بودن » با استفاده از واژگانی برگرفته از خانوادة گفتمان دینی و گفتمـان انقـلاب و نیز با به کارگیری عنصر رنگ ، جاودانگی را در مرگ سرخ (شهادت ) میداند: کو عمر خضر رو طلب مرگ سـرخ کـن کاین شیوه ، جاودانه ترین طرز بودن است پ (همان : ٣٩٥) او شهید را انسان سرخی میداند که اگرچه سرخ و خون آلود بر خاک میافتـد، امـا ایـن افتـادن و فنـای ظاهری، آغاز سرسبزی و زندگی جاودانۀ اوست : این سبز سرخ چیست که می کارید؟."