Abstract:
یکی از مهم ترین مفاهیمی که به سرعت در ادبیات روابط بین الملل پس از طرح آن در اوخر دهه 1990 جا باز کرد مفهوم قدرت نرم بوده است به طور که از ویژگی های مهم هزاره سوم در عرصه بین الملل نقوذ در کشورها با بکارگیری ابزار قدرت نرم به دلیل کم هزینه تر بودن و مشروعیت آن نسبت به قدرت سخت است قدرت نرم توانایی شکل دهی به ترجیحات دیگران از طریق اقناع جذب و در مواردی اجبار به گونه ای اشکار اما نامحسوس است که برای کسب نتایج مطلوب مورد استفاده قرار می گیرد ایالات متحده آمریکا با اگاهی از این موضوع همواره طی بیش از سه دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل ماهیت ضد هژمونیک آن سعی کرده تا نظام جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار داده و موجبات تغییر رویکرد کارگزاران ایران را فراهم کند از این رو مقاله حاضر درصدد است تا به این پرسش پاسخ دهد که زمینه ها و سناریو های نوین ایالات متحده آمریکا با توجه به رویکرد نئو لیبرالیستی قدرت نرم آن علیه جمهوری اسلامی ایران چیست بر این اساس موضوع این پژوهش شناخت مفهومی قدرت نرم زمینه ها و سناریوهای نوین قدرت نرم ایالات متحده آمریکا اعم از جنگ روانی رسانه ای تحریم اقتصادی حقوق بشر جنگ سایبری ایران هراسی و تحت فشار قرار دادن متحدان استراتژیک ایران در منطقه خاورمیانه علیه جمهوری اسلامی ایران است تا با نگاهی به آن راهکارهای جمهوری اسلامی ایران در قبال آن را مورد بررسی قرار دهد
One of the key concepts that rapidly opened its way and design in the literature of international relations literature in the late 1990s is the concept of soft power. It is considered as the important characteristics of the third millennium in the international arena and has gained influence in countries using the tools of soft power because of its low cost and legitimacy in comparison with hard power. From this perspective، as far as the concept is concerned، soft power has the ability to
shape the preferences of others through persuasion، absorption and coercion in a subtle way to be used to obtain the desired results. United States of America has always been aware of this issue over three decades after the Islamic Revolution، and because of its anti-hegemonic nature، it has tried to put pressure on the Islamic Republic of Iran in order to pave the way for change in the approach taken by Iran’s brokers. Hence، this paper attempts to answer the question: what are the new scenarios in the context of United States of America، according to the neoliberalism approach of its soft power against the Islamic Republic of Iran? Accordingly، the subject of this study is to understand the concept of soft power، new ways and scenarios soft power United States of America including psychological warfare - the media، economic sanctions، human rights، cyber war،
Iranophobia and put pressure on Iran (and Disarmament) Iran's strategic ally in the Middle East against the Islamic Republic of Iran، in an attempt to investigate the strategies of Iran towards.
Machine summary:
(40 شرایط نوین نظام جهانی باعث شده که عوامل جدیدی در ساختارهای رسمی بین الملل مؤثر واقع شود و کشورها برای تأمین منافع ملی خود ابزارها و راهبردهای جدیدی را مورد استفاده قرار دهند که یکی از مهم ترین آن ها را میتوان به کارگیری قدرت نرم دانست .
(151 با این تفاسیر، باید گفت جنگ نرم آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران که از فردای پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد، از یک سو به دلیل ناکام بودن در اعمال نظام تک قطبی از طریق سیاسی و اقتصادی و از سوی دیگر به واسطۀ رشد و پیشرفت و توسعه پایدار ایران و حرکت به سمت یک کشور قدرتمند و به خصوص نقش تعیین کنندٔە آن در عرصۀ روابط بین الملل ، شدت 1.
(سعیدی، ١٣٨٩: ٨٩) در واقع میتوان گفت قدرت نرم از سال های پس از جنگ سرد مورد توجه گسترده محافل سیاسی و اجتماعی بین المللی قرار گرفت و برای اولین بار به عنوان یک تئوری مطرح شده است .
طرافداران رویکرد گسترش مرزهای امنیتی، معتقدند ایران با دنبال کردن این سیاست در تقابل با آمریکا، توانسته است توانمندیهای خود را در سطح منطقه ای و بین المللی افزایش دهد و از میزان موانع و محدودیت های منطقه ای نسبت به خود بکاهد و با داشتن حامیان منطقه ای (چون حزب الله ، حماس و سوریه که میتوانند در مقاطع حساس ، نقش حامی منطقه ای را برای جمهوری اسلامی ایران بازی کنند) که یکی از عناصر مهم غیرمادی قدرت محسوب میشوند و همچنین بالا بردن قدرت چانه زنی خود، با حمایت از جنبش های اسلام گرا در منطقه خاورمیانه ، مرز امنیتی خود را تا مرزهای اسرائیل گسترش داده و از برخورد مستقیم با آمریکا بپرهیزد (معین الدینی و ابوالحسن شیرازی، ١٣٨٧: ٨٣-٨٢).