Abstract:
زمینه و هدف : خشونت علیه بانوان یکی از مسائل شایع جوامع بشری است . توجه به این مسئله در سیاست جنایی، مبانی حقوق بشری دارد و حاکی از میزان ارزش جنس زن در جوامع بشری است . از جمله پاسخ های سیاست جنایی که در حل این مسئله نقش بی بدیل دارد، پاسخ های پلیسی است . در این تحقیق با رویکرد تطبیقی تلاش می شود به این سوال پاسخ داده شود که پلیس ایران و کانادا به مسئله خشونت علیه بانوان در محیط های اجتماعی چه پاسخ هایی ارایه میکنند؟ روش : مقاله حاضر به صورت اسنادی و از نوع توصیفی -تحلیلی است . داده های آن از منابع کتابخانه ای گردآوری شده اند. یافته ها و نتیجه گیری: در این تحقیق ابتدا به بررسی پاسخ های پلیسی مبتنی بر پیشگیری اجتماعی از جرم پرداخت ه شده ، در گام بعد، پاسخ های مبتنی بر پیشگیری وضعی از جرم و در پایان پاسخ های مبتنی بر نظام عدالت کیفری مورد مطالعه قرار می گیرد. مطالعه حاضر حاکی از آن است که در سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران ، پلیس در قالب طرح استقرار مدارس ، مشاوره به طرفین در کلانتری، استخدام پلیس زن و سخنرانی در مدارس دخترانه به صورت غیر منسجم و پراکنده به مسئله خشونت علیه بانوان پاسخ می دهد. در سیاست جاری پلیس ایران صرفنظر از اینکه رویه های منسجمی برای حمایت از جنس زن مشاهده نمی شود، در برخی زمینه ها رویکردهای نظارتی برای کنترل جنس زن قابل ملاحظه است . پلیس کانادا نسبت به مسئله مذکور موضع فعال تری داشته و سیاست ها، رویه ها و ساختارهای خاص برای پاسخ به آن ایجاد کرده است . اختصاص شماره تلفن خاص و تیم های پاسخ سریع ، تفویض اختیارات خاص به پلیس در مداخله و امکان بازداشت موقت مرتکب خشونت ، برگزا ری جلسات آموزشی برای ارتقای آگاهیهای عمومی و آموزش افسران پلیس ، از جمله پاسخ های پلیس کانادا به این مسئله اجتماعی است
Machine summary:
در این تحقیق با رویکرد تطبیقی تلاش می شود به این سوال پاسخ داده شود که پلیس ایران و کانادا به مسئلۀ خشونت علیه بانوان در محیط های اجتماعی چه پاسخ هایی ارایه میکنند؟ روش : مقالۀ حاضر به صورت اسنادی و از نوع توصیفی -تحلیلی است .
با امعان نظر به مطالب بیان شده می توان مدعی بود که سیاست جنایی پلیس ایران در ارتباط با پاسخ های مبتنی بر پیشگیری اجتماعی خشونت علیه بانوان راهبرد و رویه ای مشخص ندارد.
مطالعه سیاست جنایی پلیس کانادا حکایت از آن دارد که در این کشور موضوع خشونت علیه بانوان با جلوة بارزتری مورد توجه قرار گرفته است .
در این صورت پلیس می تواند برای هریک از انواع شایع خش ونت علیه بانوان ، متناسب با محیط و بزه دیدگان آن ها، پاسخ های پیشگیرانه طراحی کرده و اجرا کند.
موضوع دیگری که در پاسخ های پلیس برای پیشگیری وضعی از خشونت علیه بانوان باید مدنظر قرار گیرد این است که بر اساس مطالعات پیشگیری وضعی از جرم ، بزهکاران انواع مختلف دارند .
حال پس از شناخت ملاحظات پیشگیری وضعی از خشونت علیه بانوان ، بهتر است ب ه رویکرد سیاست جنایی پلیس ایران و کانادا نسبت به این موضوع پرداخته شود.
با گذر از این مباحث ، به رویکرد پلیس ایران و کانادا در پاسخ به خشونت علیه بانوان با استفاده از ابزارهای تعریف شده در نظام عدالت کیفری پرداخته میشود.