Machine summary:
"»1 یحیی قزوینی نیز در لب التواریخ که وقایع را تا سال 948 ه42/-1541 م آورده است،اشاره میکند که شیوۀ کار اوزون حسن (وفات 882 ه1477/ م)تا دورۀ شاه طهماسب اول در امور اداری ایران رایج بوده است.
طبق گزارش این مورخ خواجه سیف الدین مظفر بتکچی که در سال 915 ه10/-1509 م منصب وزارت و صاحب دیوانی شاه اسماعیل را داشت،به دستور شاه اجازۀ مهر زدن بر تمامی فرامین را یافت و تا آن زمان به هیچیکی از وزرا اجازۀ چنین کاری داده نشده بود.
2در دورۀ شاه سلیمان(وفات 1105 ه1694/ م)نیز از وزیر اعظم با عنوان شخص اول مملکت و دارای مقام«نیابت»شاه نام برده شده است.
مأموران مالیاتی در سراسر کشور زمانی مجاز به دادوستد مالیات دیوانی بودند که دستور العملی از طرف مستوفی الممالک در این زمینه صادر میشد و براساس آن دستور العمل به جمعآوری مالیاتها میپرداختند و هر نوع سند مالی که از دیوان اعلی صادر شد باید به مهر و امضای مستوفی الممالک میرسید.
مستوفی الممالک بر دفترخانۀ ممالک نظارت داشت که در این دفترخانه عوایدی که برای پرداخت حقوق نظامیان، صاحب منصبان عالیرتبۀ حکومت و همچنین پرداخت تعهدات تیولداران لازم بوده،ثبت میشده است.
تنها از لشکرنویس به عنوان یکی از صاحب منصبان دفترخانۀ همایون اعلی که وظیفه نوشتن و مهر زدن بر فرامین مالی مقامات دیوانی و کلیۀ کارکنان دربار را به عهده داشت،نام برده شده است.
4 زین الدین محمود واصفی در کتاب بدایع الوقایع با آوردن داستان جالبی از دورۀ الغ بیگ میرزا به خوبی نشان میدهد که در این دفتر مبلغ مالیاتهای دائمی را ثبت و نام شخص مالیاتدهنده و محل سکونت وی را نیز ذکر میکردهاند."
Automated keywords:
تشکیلات مالی حکومت صفویه
،
دستور الملوک میرزا رفیعا
،
دفترخانه
،
شاه
،
تشکیلات اداری
،
تذکرة الملوک میرزا سمیعا
،
منصب
،
میرزا سمیعا
،
سفرنامه
،
مالیات