Abstract:
ورزش و فعالیت بدنی به عنوان عامل مهم در گذران اوقات فراغت دانشجویان، گستره وسیعی است که نقش بسیار مهمی در بروز استعدادهای درونی دانشجویان داشته و ابزاری برای نیل به سلامت جسمانی و روانی بوده و در نتیجه بهبودکیفیت زندگی دانشجویان را در پی خواهد داشت. هدف از این تحقیق، تعیین میزان ارتباط بین شرکت در فعالیت بدنی اوقات فراغت و کیفیت زندگی دانشجویان استان مازندران می باشد. روش انجام تحقیق حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی بوده و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه ی آماری این تحقیق را کلیه ی دانشجویان دانشگاه مازندران (دانشجویان مستقر در خوابگاه های دانشجویی) و دانشجویان دانشگاه شمال تشکیل می دهند که در هنگام انجام پژوهش 8404 نفر بوده که از بین آنها 368 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گرداوری اطلاعات ترکیبی از دو پرسشنامه می باشند. برای (WHOQOL– BREF) و کیفیت زندگی (SHARKLY) فعالیت بدنی شارکلی تجزیه و تحلیل اطلاعات با توجه به آزمون کولموگروف اسمیرنف از آزمون ضریب همبستگی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین شرکت در α=0/ اسپیرمن درسطح معناداری 05فعالیت های بدنی و مولفه های کیفیت زندگی(سلامت جسمانی، وضعیت روحی و روانی، ارتباط اجتماعی و قلمرو محیطی) ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان دادبین شرکت در فعالیت های بدنی و کیفیت زندگی دانشجویان ارتباط معنی دار و مثبتی وجود بحث: به طور کلی یافته ها نشان داد که انجام فعالیت بدنی می تواند .(r=0/219 ،p=0/ دارد( 0001نقش موثری در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان داشته باشد. بنابراین فراهم کردن امکانات ورزشی و تفریحی در دانشگاهها برای دانشجویان باید مورد توجه مسئولین امر قرار گیرد تا دانشجویان به انجام فعالیت های بدنی بیشتر ترغیب گردند.
Machine summary:
"از دیگر یافته های تحقیق حاضر، ارتباط بین شرکت در فعالیت های بدنی و وضعیت روحی - روانی دانشجویان می باشد که نتایج مثبت و معنی داری گزارش گردید و با پژوهش های انجام شده ، قهرمانلو و همکاران (١٣٨٤)، سروری خراشاد(١٣٨٤)، آهنگری (١٣٨٥)، مختاری (١٣٨٦)، زمان زاده (١٣٨٧)، بخشنده (١٣٨٧)، ووس وندال و همکاران (٢٠٠٤)، سابرینا تیزر و همکاران (٢٠٠٧)، موتی و همکاران (٢٠٠٩)، بالبوآ و همکاران (٢٠١١)، سانچز ویلگاس و همکاران (٢٠١١) و مولینا گارسیا و همکاران (٢٠١١) همسو می باشد(١٢، ٢٨، ١٩، ٢٠، ٢١، ٢٤، ١٤، ١٥، ٢٥، ٢٦، ١٦).
نتایج تحقیق نشان داد که بین فعالیت بدنی اوقات فراغت و کیفیت زندگی دانشجویان ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد که این نتیجه با یافته های قهرمانلو و همکاران (١٣٨٤)، آهنگری (١٣٨٥)، مختاری (١٣٨٦)، زمان زاده (١٣٨٧)، بخشنده (١٣٨٧)، خالقی بابایی (١٣٨٨)، رستمی (١٣٨٨)، واحدی (١٣٩٠)، ووس وندال (٢٠٠٤)، گاتیزر و لیلی تامپسون (٢٠٠٩)، موتی و همکاران (٢٠٠٩)، بالبوآ و همکاران (٢٠١١)، سانچز ویلگاس و همکاران (٢٠١١)، دی کاروالهو و همکاران (٢٠١١) و اهینما و ویوگلرز(٢٠١٢) همسو بوده است (١٢، ١٩، ٢٠، ٢١، ٢٢، ٢٣، ١٣، ٢٤، ١٥، ٣، ٢٥، ٢٦، ٣١، ١٨) و با یافته های واحدی (١٣٩٠)، (داموش ، ١٩٩٩) والادارس و همکاران (٢٠١١) همخوانی نداشته است (١٧و ٢٩)."