Abstract:
به هنگام دوچرخه سواری ، ستون فقرات در حالت غیر طبیعی قرار می گیرد. این حالت دوچرخه سواران رشته استقامتی ممکن است تا هشت ساعت در روز و چندین روز در هفته و سالیان نسبتا زیادی بویژه در بین ورزشکاران سطح بالا ادامه یابد . احتمل دارد که این نوع موقعیت قرار گیری ستون فقرات در ورزش دوچرخه سواری موجب بروز مشکلاتی در ناحیه کمر و ایجاد درد در آن ناحیه شود . تحقیق حاضر به منظور بررسی وجود درد در بین دوچرخه سواران در مقایسه با گروه همسان غیر دوچرخه سوار انجام شده است . بدین منظور 240 نمونه شامل 120 دوچرخه سوار و 120 غیر دوچرخه سوار در رده سنی بین 20 تا 60 سال مورد مطالعه قرار گرفتند . اطلاعات مورد نظر تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری شد . نتایج تحقیق نشان داد که شیوع کمر درد در بین دوچرخه سواران در مقایسه با گروه همسان غیر دوچرخه سوار بیشتر بود. بر اساس یافته های تحقیق حاضر و نیز بررسی ادبیات پیشینه می توان وجود کمر درد در بین دوچرخه سواران را با نحوه قرار گیری غیر آناتومیکی ستون فقرات آنان بر روی دوچرخه در ارتباط دانست.
نویسنده : دکتر رضا رجبی رجبی ـ
Machine summary:
"عارضۀ کمردرد در محدودۀ آناتومیکی بین لگن و ستونفقرات میتواند ناشی از نیرویکششی اعمال شده بر روی لیگامنتهای طولی در ناحیۀ کمری باشد،بویژه وقتی که دوچرخهسواردر حالت فلکشن تنه بر روی زین بنشیند و وزن و سنگینی بالاتنۀ خود را بر روی فرمان دوچرخهانداختهباشد(8).
اینمحققان حتی پیشنهاد کردهاند که برای کاهش درد در عضلات ناحیۀ کمر و پشت که معمولا درحالت کشش قرار دارند،بهتر است فرمان این نوع دوچرخهها را قدری بالاتر بیاورند،از زاویۀ زینمناسب استفاده کرده و از پوسچر مناسبی که خیلی در فلکشن نباشد،استفاده کنند(3،5 و 8).
شکل 2 نشان میدهد که موقعیت لگن و ستونفقرات بویژه در قسمت پایین به ترتیب دردوچرخههای کوهستان و مسابقهای سبب کاهش زاویه و اعمال کشش در عضلات کمر و نیزافزایش بردار مهرههای کمری میشود،در نتیجه موجب افزایش بار ناشی از بالاتنه شده و اعمالکشش بیشتر در عضلات ناحیۀ کمر را در پیدارد.
با توجه به توضیحات مذکور پیشنهاد میشود افراد غیرحرفهای و بویژه آنهایی که دارای سابقۀکمردرد میباشند و همچنین کودکان و نوجوانان در حال رشد،اگر برای ساعات متوالی ازدوچرخههای فرمان پایین و نامناسب که موجب کشش عضلات و بافتهای ناحیۀ پشت میشود ونیز ممکن است سبب بروز اختلال در رشد مهرههای کمری گردد،تیشتر از دوچرخههای معمولیاستفاده کنند.
ولی بهنظر میرسد تحقیقات دیگری بویژه برروی دیسکهای بینمهرهای،تغییرات ساختاری مهرهها،فشار ناشی از لغزش مهرهها در ناحیۀکمری و مواردی از این قبیل با استفاده از روشهای دقیق رادیوگرافی برای تعیین میزان رابطۀ هریک از عوامل مذکور با عارضۀ کمردرد در بین دوچرخهسواران موردنیاز است."