Abstract:
راهبرد نفوذ از دیرباز مورد توجه دولتهای مختلف قرار داشته، در ابعاد سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی اِعمال شده است. گسترش مراکز علمی و دانشگاهی همچنین ظهور فناوریهای نوین امکان بهرهبرداری از مسائل آموزشی و ارتباطات فرهنگی را در جهت اهداف سیاسی دولتها، وسعت بخشیده است. دیپلماسی عمومی از جمله پدیدههای شناختهشدهای است که بهویژه طی نیمه دوم قرن بیستم بیشتر مورد توجه قرار گرفت. این شیوه نوین "نفوذ"، به جهت تحول در ساختار قدرت جهان و جابهجایی منابع قدرت از سخت به نرم از یک سو، و افزایش نقش افکار عمومی در مناسبات بینالمللی، تأثیرگذاری فرهنگ بر روابط بینالملل و تأثیرگذاری مردم در تعیین سیاستهای داخلی و خارجی از سوی دیگر جایگاهی بسیار ممتاز در راهبردهای سیاسی- امنیتی کشورها پیدا کرده است. در این روش، عموم مردم و نخبگان جامعه هدف، مخاطب قرار میگیرند. بخشی از راهبرد نفوذ در دیپلماسی عمومی از طریق ارتباطات آموزشی- فرهنگی و با هدف یارگیری، نخبهپروری و سرانجام ایجاد و استقرار شبکهای وابسته در کشور هدف پیگیری میشود. اغلب، نخبگان علمی و فرهنگی پس از تحصیل در غرب و گذراندن سالهایی چند در آن دیار، مقهور پیشرفت و فناوری برتر غرب شده، پس از بازگشت به کشورشان به بلندگوی فرهنگ بیگانه تبدیل میشوند. با توجه به اهميت روزافزون موضوع، این مقاله در صدد است تا فرایند نفوذ دشمن را از طریق ارتباطات آموزشی- فرهنگی در ذیل روش دیپلماسی عمومی با ارائه مستندات متعدد و متنوع واکاوی نماید.
Machine summary:
"این شیوه نوین نفوذ، به جهت تحول در ساختار قدرت جهان و جابه جایی منابع قدرت از سخت به نرم از یک سو، و افزایش نقش افکار عمومی در مناسبات بین المللی، تأثیرگذاری فرهنگ بر روابط بین الملل و تأثیرگذاری مردم در تعیین سیاست های داخلی و خارجی از سوی دیگر جایگاهی بسیار ممتاز در راهبردهای سیاسی- امنیتی کشورها پیدا کرده است .
در فرهنگ واژگان روابط بین الملل سال ١٩٨٧ وزارت امور خارجه امریکا، دیپلماسی عمومی این چنین تعریف شده است : دیپلماسی عمومی به برنامه های تحت تکفل دولتی برمیگردد که هدف آنها مطلع کردن یا تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی در کشورهای دیگر است و وسایل اصلی آن عبارتند از: انتشارات ، سینما، مبادلات فرهنگی، رادیو و تلویزیون (انجمن دیپلماسی عمومی، ٢٠٠٨).
این فعالان اغلب توسط یک شبکه بین المللی حفاظت و حمایت میشوند؛ ٤- گروه های زنان ٢: در برخی کشورها زنان سازماندهی شده اند که بنیادی مهم برای ابراز مخالفت به شمار می روند؛ ٥- روزنامه نگاران و نویسندگان میانه رو٣ : آنان با بهره گیری از اینترنت و دیگر رسانه ها، اخبار کشورها را به سراسر جهان میرسانند، در حالی که نهادهای رسانه ای مورد حمایت امریکا، یعنی رادیو سوا و تلویزیون الحره فاقد مهارت لازم برای بیان نگرانی ها و موضوعات محلی هستند و نمی توانند به گسترش رسانه های محلی مورد حمایت خود، کمک کنند."