Abstract:
نقش نظام های معناده در ترسیم هدف زندگی و معنادهی به آن تردیدناپذیر است. آدمی در طول زندگی، به ویژه در ناملایمات با اتکا به این چارچوبها سعی در تحقق اهداف و حفظ معنای زندگی یا ایجاد تحول در آن را دارد.
در همین راستا، کنت پارگامنت با تلقی دین به مثابه تامین کننده معنا، به طراحی نظریه مقابله دینی پرداخته است. او مقابله را فرایندی پیوسته در حال تغییر می داند که برای برطرف ساختن نیازهای موقعیتی یا شخصی به کار می رود. بر این اساس، در مقابله دینی هر رویدادی در پرتو امر قدسی تفسیر می شود. پارگامنت با پذیرش رابطه دوجانبه مقابله دینی و غیردینی، معرفی سه الگوی مقابله دینی و اذعان به ایجابی و منفی بودن این مقابله ها، مقیاسی با 21 گونه از اقدامات مقابله دینی از طریق مصاحبه و مرور آثار به دست می دهد و پنج کارکرد عمده برای آن برمیشمرد. بر اساس این مطالعات تجربی، تصویر فرد از خدا، در گزینش نوع الگوی مقابله ای او اثرگذار است.
در مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی، آراء، روش و پیامدهای عملی نظریه پارگامنت تبیین و بررسی می شود.
The role of meaningful systems in designing the goal and meaningfulness of life is undeniable. Coping with the vicissitudes of his lifetime and relying on some frameworks، man tries to create and maintain his goals and meaning of life and sometimes to even evolve them. In this course of considering religion as the system providing the meaning of life، Kenneth Pargament has gone to suggest his theory of religious confrontation. He considers confrontation as a constantly changing process to meet regional or personal needs. Accordingly and in the course of religious confrontation، every event goes to be interpreted in the light of the Holy. Having embraced the reciprocal relation between religious and none-religious coping، Pargament introduces three religious paradigms، which can be positive or negative. He then goes to suggest a standard of 21kinds of religious coping through his interviews and the review of the preceding works، mentioning five functions for them. According to those experimental studies، man’s conception of God determines the kind of his paradigm of coping. In this article، the author has examined Pargament’s viewpoint، his method، and practical consequences of his theory through a descriptive-analytic method.
Machine summary:
2. پرسش اصلی و پرسشهای فرعی کنت پارگامنت 3 با تمسک به آموزههای مسیحیت و پژوهشهای تجربی، چه مدل و دیدگاهی را در باب مقابله دینی ابراز میدارد؟ بر همین اساس و با نگاهی کارکردگرایانه به دین در بحبوحه شرایط بحرانی، چند پرسش مهم مطرح میشود: دین چه زمانی در مقابله با موقعیتهای دشوار زندگی دخالت میکند؟ چه اغراضی را برآورده میسازد؟ چرا از نظر برخی افراد، دین در موقعیتهای بسیار استرسزا، منبعی بیربط برای مددگیری تلقی میشود؟ ماهیت نقش دین در فرایند مقابله چیست: تدافعی، انفعالی، انکار؟ دین چگونه تلاش میکند تا امور معنادار و با اهمیت نزد افراد را حفظ کند و یا اینکه، چگونه سعی میکند آنها را تغییر دهد؟ نسبت میان مقابله دینی و نظامهای جهتده چیست؟ اقدامات مربوط به مقابله دینی حاکی از چه کارکردهای عمده دینی است؟ Dukkha See: Richard A.
) الف) تعاریف و ویژگیها تعاریف متعددی از واژه مقابله از منظرهای مختلف ارائه شده است، در ادامه برخی از مهمترین تعاریف این اصطلاح از چشمانداز روانشناختی ذکر میشود: همه سازوکارهایی که فرد برای رویارویی با تهدیدی عظیم نسبت به ثبات روانیاش بهکار میگیرد و او را قادر به عملکرد مؤثر میگرداند (Friedman, Mason & Hamburg 1963).
. مقابله دینی و نظام جهتده فراگیر افراد هنگام رویارویی با تهدید، رفتاری مقابلهگرانه 1 انجام میدهند «تلاشهای رفتاری و شناختی جاری که برای کنترل نیازهای داخلی یا خارجی خاص صورت میگیرد، این نیازها عرصه را بر تواناییهای شخص تنگ کرده و فراتر از آنها است (Lazarus 1993؛ Folkman & Lazarus 1985).