Abstract:
هدف پژوهش بررسی اثر علّی مشارکت در تصمیمگیری بر تعهد و رضایت شغلی با آزمون نقش میانجی ویژگیهای شغلی و عملکرد به اجرا درآمد. جامعه آماری پژوهش، کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه ارومیه بالغ بر 450 نفر بودند که از این میان 213 نفر با شیوه تصادفی طبقهای نسبی بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه مشارکت در تصمیمگیری مارکولین و مشانکو (1990)، پرسشنامه تعهد سازمانی بالفور و وکسلر (1996)، پرسشنامه رضایت شغلی برایفیلد و روث (1951)، پرسشنامه ویژگیهای شغلی هاکمن و اولدهام (1975)، پرسشنامه عملکرد شغلی ویلیام و اندرسون (1991) بودند. در پژوهش حاضر برای تجزیه و تحلیل فرضیهها و بررسی روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان میدهد که بین مشارکت با ویژگیهای شغلی و عملکرد و بین ویژگیهای شغلی و عملکرد با تعهد و رضایت رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد امّا بین مشارکت با تعهد رابطه وجود ندارد که با میانجیگری ویژگی شغلی، مشارکت اثر غیرمستقیم و مثبتی روی تعهد سازمانی اعضای هیات علمی دارد. بهعبارتی افراد با احساس مشارکت در تصمیمگیری بالا در شرایط احساس ویژگیهای شغلی بالا از خود تعهد بالایی را نشان میدهند.
This research carried out with the aim of studying
the causal effect of participation in decision making,
organizational commitment and job satisfaction: testing the
mediator role of job characteristics and job performance among
Urmia university faculty members. Research, Statistical
population is Urmia University faculty members who were
over 450 people, among which 213 were selected using random
relative stratified sampling. Research instruments were
participation in decision-making of Marcolin and Moshanco
(1990) Organizational Commitment Questionnaire of Balfour
and Wechsler (1996), job satisfaction questionnaire of Bayfield
and Ruth (1951), job characteristics of Hackman and Oldham
(1975), job performance questionnaire of William and
Anderson (1991). In the present study, for the analysis of
hypotheses and examine relationships between variables, the
Pearson correlation coefficient and structural equation
modeling approach is used. The Pearson correlation coefficient
results suggest that between participation, job characteristics
and performance and between job characteristics and
performance, commitment and job satisfaction is positive and
significant. But there isn’t relationship between participation
and commitment, that with mediation role of job
characteristics, participation has indirect effect and positive on
organizational commitment of faculty members. In other
words, individuals with high sense of participation in decisionmaking
under conditions of high sense of job characteristics
indicate of their high levels of organizational commitment.
Machine summary:
Winter & Sarros تنوعی از فعالیت ها برای انجام کار نیازمند است )، اهمیت شغل (میزانی که شغل فرد روی زندگی و شغل سایر افراد تاثیر می گذارد)، ماهیت شغل (میزانی که شاغل یک کار را به طور کامـل انجـام می دهد)، آزادی عمل در کار (میزانی که شغل بتواند به هنگام برنامه ریزی کار و تعیین روال کـار، به فرد آزادی ، استقلال و اختیار دهد) و بازخورد (مقدار فعالیت های کاری که برای به دست آوردن نتایج کار فرد از طریق اطلاعات مستقیم و روشـن دربـاره اثربخـشی اش لازم اسـت ) را بیـشتر در شغل خود احساس کنند، رضایت خاطر آنان بیشتر و عملکرد و حضور آنان در محل کـار بهتـر و زیادتر است (فرجی و همکاران ، ١٣٨٧).
بنابراین پژوهش حاضر درصدد بررسی اثر علی مشارکت در تصمیم گیری بر تعهد و رضایت شغلی : آزمون نقش میانجی ویژگی شغلی و عملکـرد در بین اعضای هیئت علمی دانشگاه ارومیه است .
بـا تائید نقش میانجی ویژگی های شغلی ، مشارکت در تصمیم گیری دارای اثر غیرمستقیم ، مثبـت و معنی دار بر تعهد سازمانی با ضریب ٠/٤٨ است .
با تائید نقش میانجی ویژگی های شغلی ، مشارکت در تصمیم گیری دارای اثر غیرمستقیم ، مثبت و معنی دار بر رضایت شغلی با ضریب ٠/٥٠ است .
بـا تائیـد نقش میانجی عملکرد شغلی ، مشارکت در تصمیم گیری دارای اثر غیرمستقیم ، مثبـت و معنـی دار بر تعهد سازمانی با ضریب ٠/١١ است .