Abstract:
نیکی کدی کتابش را با این جملهها آغاز میکند: امسال (2003 / 1382) بیست و پنجمین سالگرد انقلاب ایران خواهد بود؛ بنابراین، زمان مناسبی
برای مرور کردن پیشینه تاریخی انقلاب ایران و هم تحول ناشی از سال 1357 است؛ البته نگارش هر تاریخی در مورد ایران، به ناچار تفسیرها و
انتقادهایی را در بر دارد؛ از این رو هر چه مینوشتم، اختلاف نظرهایی را برمیانگیخت. اکنون(2003 / 1382) که در امریکا مشغول نوشتن در این باره
هستم، متوجه این نکتهام که بسیاری از ویژگیهای بدی که در امریکا موجود است، در ایران کمتر به چشم میخورد؛ از جمله شکاف عظیم در توزیع و
درآمد، عنایت به ثروتمندان، تکبر در مورد گذشته و آینده کشور و غیره. با آگاهی از این مسأله، وی به تحریر حوادث پس از انقلاب اسلامی مینشیند.
افزون بر این، همه اطلاعات و نقد او از جامعه پس از انقلاب، مطابق واقع نیست که به برخی از اساسیترین آنها در بخش نقد میپردازیم. قبل از نقد،
ارائه خلاصه ای از کتاب، به همان صورتی که نگاشته شده، برای فهم نقدی که بر آن آوردهام، لازم به نظر میرسد.
Machine summary:
"سیاست و اقتصاد در ایران پس از آیت الله خمینی این مقطع، شامل 2 دوره اصلی است: اول از 1368 تا بهار 1376: ریاست جمهوری رفسنجانی عملگرا که با رهبری خامنهای، متحد بود.
در دوره خاتمی آزادی مطبوعات، بهبود روابط با غرب و کشورهای عربی، برگزاری اجلاس سران سازمان کنفرنس اسلامی تهران در آذر 1376، سفر به پایتختهای خارجی نظیر رم و پاریس، پایان دادن به مسأله سلمان رشدی، افزایش روابط اقتصادی و تجاری با اروپا و روسیه پدید آمد، و روسیه جنگافزار و فنآوری انرژی هستهای را در اختیار ایران قرار داد.
واقعهنگاری حوادث پس از انقلاب اسلامی بر اساس مطالب کتاب سیاست و اقتصاد در دوره آیت الله خمینی قدسسره انقلاب 1357 ایران مثل بسیاری از انقلابها با ائتلاف چندین گروه و حزب ناهمگون که مخالف رژیم پهلوی بودند، به پیروزی رسید که این ائتلاف پس از پیروزی چندان دوام نیاورد.
در این دوره رهبر انقلاب اسلامی یعنی آیت الله خامنهای به دنبال تحکیم پایههای قدرت خود بود، و در این بین، گاهی از اصلاحات طرفداری کرده، و گاهی به مخالفت با آن پرداخته است، و هاشمی رفسنجانی بعد از ریاست جمهوری به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شد.
تمام نکات دیپلماتیک پیشین، به همراه اقامت چندین میلیون ایرانی در امریکا و از همه مهمتر اینکه ایران یگانه کشوری است که رابطه میان دو ناحیه راهبردی در خاورمیانه یعنی خلیج همیشه فارس، و دریای خزر است، باعث شده نقش ایران در تمام معادلههای خاورمیانه غیرقابلانکار باشد؛ از این رو مطالعات وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی این کشور (ایران) به وسیله پژوهشگران امریکایی نیز جایگاه ویژهای دارد."