Abstract:
امروزه در تحلیل پویش مخاطرات انسانی در جامعة شهری ایران و بررسی دینامیسم شهرنشینی از جنبة
آسیب‌شناسی شهرهاء توجه به رفتارهای پرخطر و ناپایداری‌های رفتاری چون کج‌رفتاری» پرخاشگری و
نداشتن تعادل و گسست در زندگی خانواده‌ها و پیش‌بینی کننده‌های آن ضرورت دارد. رفتارهای پرخطر همچون
خرابکاری» اعمال منافی عفتء رفتارهای انحرافی و حتی جنگ متاثر از هیجان‌خواهی و ابراز نامناسب هیجان
است. سبک‌های معیوب و نامناسب ابراز هیجانات» پیش‌بینی‌کنندة قوی در بروز رفتارهای پرخطر محسوب
می‌شوند. همچنین در مواجهه با بلایا و مخاطرات طبیعی, ابراز مناسب هیجانات. عاملی مهم برای جلوگیری از
ابتلا به اختلالات خلقی و روانی و آسیب‌های اجتماعی به‌شمار می‌رود. پژوهش حاضر به بررسی مشاوره
گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل و روش راه حل‌محور بر آبرازگری هیجانی به‌عنوان پیش‌بینی‌کننده‌ای برای
کاهش رفتارهای پرخطر پرداخته است. روش پژوهش در این تحقیق, شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون - پس‌آزمون است.
از پرسشنامة ابرازگری هیجانی به‌عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. جامعة آماری» دانشجویان دانشگاه هنر تهران
بودند که بدین منظور ابتدا از آنهاء پرسشنامة ابرازگری هیجانی گرفته شد تا افرادی که ابرازگری هیجانی ضعیفی
دارند»ء مشخص شوند. سپس ۵۴ نفر از آنان» به‌طور تصادفی به‌عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. این دانشجویان
منتخب به‌طور تصادفی با در نظر گرفتن افت نمونه به سه گروه هجده‌نفره تقسیم شدند. دو گروه از دانشجویان.
گروه آزمایش و یک گروه گروه کنترل را تشکیل دادند. در یک گروه» مشاورة گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل
در ۱۰ جلسة ۱/۵ ساعتی و در گروه دیگرء مشاورة گروهی به روش راه حل‌محور در ۱۰ جلسه ۱/۵ ساعتی صورت
گرفت. در پایان جلسات» پرسشنامة ابرازگری هیجانی به‌عنوان پس‌آزمون گرفته شد. یک ماه پس از پایان
مشاوره‌هاء جلسات پیگیری برای گروه‌های آزمایش برگزار شد. سپس از همد گروه‌های آزمایش و کنترل, از نو
پرسشنامة ابرازگری هیجانی گرفته و در پایانء نتایج حاصل با یکدیگر مقایسه شد. روش‌های آماری مورد استفاده
در این تحقیق, برای توصیف داده‌هاء آمار توصیفی (میانگین) است و آمار استنباطی به‌کاررفتهء روش تحلیل
واریانس اندازه گیری مکرر است. نتایج این پژوهش نشان داد که در سطح معناداری ۰/۰۰۱ مشاورة گروهی به
روش تحلیل رفتار متقابل بر افزایش ابرازگری هیجانی مور است. در سطح معناداری ۰/۰۰۱ مشاورة گروهی به
روش راه حل‌محور نیز بر افزایش ابرازگری هیجانی موئر است. در سطح معناداری ۰/۰۴ مشاورة گروهی به روش
راه حل‌محور از مشاورة گروهی به روش تحلیل رفتار متقابل بر افزایش ابرازگری هیجانی موثرتر است.
(
, 
, 
)
