Abstract:
در عصر اطلاعات با تغییر میدانهای نبرد، جامعۀ بینالمللی در مواجهه با جنگهای سایبری است. حملات سایبری امروزه دستۀ جداگانه از روشهای جنگی را تشکیل میدهند و در عین حال میتوانند نمایانگر نوع جدیدی از توسل به زور باشند، زیرا این توانایی را دارند که موجب ایجاد آثاری مانند صدمات عظیم و وسیع به زیرساختهای حیاتی یک دولت، تخریب اموال و از دست رفتن جان انسانها شوند. به این ترتیب چه عملیات جنگی در یک مخاصمه تنها متشکل از حملات سایبری باشد و چه جنگ سایبری بخشی از یک مخاصمه با روشهای متداول جنگی باشد، بههنگام کاربرد این روش نوین مخاصمه باید قواعد حقوق بینالملل بشردوستانه اعمال شود و دولتها ملزم به رعایت این تعهدند که وسایل و شیوههای جدید مورد استفاده در جنگها، در تطابق با قواعد حاکم بر حقوق بینالملل بشردوستانۀ موجود باشد. این مقاله درصدد است نشان دهد تا زمانیکه قواعد خاص حقوق بشردوستانۀ بینالمللی در مخاصمات سایبری تدوین نشده باشد، همچنان میتوان با توسل به اصول و قواعد موجود، روشهای نبرد سایبری را در چارچوب حقوق بینالملل بشردوستانه به نظم درآورد.
Machine summary:
بديهي است که در حالت مزبور حملۀ سايبري مورد بحث بايد به آستانۀ لازم براي ايجاد حملۀ مسلحانه رسيده باشد و به ايـن ترتيـب حملـۀ سـايبري مـوردنظر واجد وصف حملۀ مسلحانه به مفهوم کلاسيک آن ميشود، براي مثال وقتي که حملـۀ سـايبري عليه سيستم کنترل ترافيک هوايي يا تأسيسات اتمي صورت گيرد و آسيب هاي انسـاني و مـالي وسيعي به بار آورد، به مثابۀ يک حملۀ مسلحانه محسوب مي شود و دولـت حملـه کننـده موظـف است ، قواعد حقوق بين الملل بشردوستانه را در حملۀ خود مدنظر قرار دهد.
همچنين يک مخاصمه زمانيکه بازيگران غيردولتي درگير در مخاصمات عليه دولـت تحـت کنترل کلي يک دولت ديگر باشند نيز بين المللي تلقي ميشود، البته در چنين مـواردي تعيـين اثبات اينکه آيا يک دولت فعاليت هاي سايبري يک بازيگر غيردولتي را کنتـرل مـيکنـد، امـري مشـکل خواهـد بـود Tallinn Manual on the International Law Applicable to Cyber) (٢ :٢٢ .
Rule,٢٠١١ , the International Law Applicable to Cyber Warfare اين نکته را نيز نبايد فراموش کرد که هرچند مادة ٣ مشترک به طور خاص مقرر ميکند کـه اجـراي مقـررات اين ماده ، وضعيت قانوني طرفين يک درگيري را عوض نميکند، دولت ها اغلب تمايلي بـه پـذيرش وجود يک مخاصمۀ مسلحانۀ غيربين المللي ندارند و به اين ترتيب هرچند در عمل وجود يک گروه سايبري مسلح مخالف دولت و انجام جنگ سايبري به عنوان تنها روش مبارزة مسلحانه عليه دولت در شرايط استثنايي قابل تصور است ، پروتکل دوم الحاقي بر موارد خاصـي از مخاصـمات مسـلحانۀ غيربين المللي حاکم است .