Abstract:
در فرهنگ فولکلور (محلی) حوزه ی مازندران، رفتار خاصّی برای نگهبانی از محصولات کشاورزی و دور راندن و ترساندن حیوانات غیر اهلی گیاه خوار از مزارع کشاورزی صورت یاد م یشود. اقلیم خاصّی که این حوزه فرهنگی را در «شوپه» میگیرد، که از آن با عنوان بر گرفته است، باعث بوجود آمدن شباهتهایی در رفتار و کنش های این مردمان با این نوع خاصّ از اقلیم و حیوانات وحشی خاصّ آن شده. البته با فاصله گرفتن از مرکز این حوزه فرهنگی شاهد برخی تفاوت ها در این نوع رفتارها (معماری، محصولات و...) نیز هستیم. در
وجود دارد که به منظور انجام شوپه ساخته شده است، «نفار» میان مزارع سازه هایی با نام که با تفاوت اقلیم شاهد تغییرات در این نوع سازه در زمینهای کشاورزی نیز هستیم.
Machine summary:
تفاوت رسم شوپه در مازندران و حاشیهی حوزهی فرهنگی آن (مطالعه ی موردی، منطقهی فولادمحله) محسن چلیکی فولادی چکیده در فرهنگ فولکلور(محلی) حوزهی مازندران، رفتار خاصی برای نگهبانی از محصولات کشاورزی و دور راندن و ترساندن حیوانات غیر اهلی گیاهخوار از مزارع کشاورزی صورت میگیرد، که از آن با عنوان "شوپه" یاد می شود.
در میان مزارع سازههایی با نام "نفار" وجود دارد که به منظور انجام شوپه ساخته شدهاست، که با تفاوت اقلیم شاهد تغییرات در این نوع سازه در زمین های کشاورزی نیز هستیم.
در میان زمینهای کشاورزی سازههایی از چوب به صورت دو طبقه ساخته می شود که آن را "نفار" میگویند و در فصل داشت محصول از نفار برای استقرار در آن بهمنظور شوپه و در فصل برداشت محصول بهمنظور انبار موقت محصولات استفاده میشود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) موقعیت جغرافیایی فولادمحله (google erth) پیشینه شوپه در مازندران به دلیل آن که معیشت مردم بیشتر وابسته به کشاورزی است به ویژه در شالیزارهای اطراف جنگل و مراتع حیواناتی از قبیل خی(گراز) و خرس و تشی(جوجه تیغی) که در فصل کشت و کار برای کشاورزان خسارت بار بوده، لذا باید از این محصولات در برابر حیوانات محافظت به عمل آورند که از دیرباز شوپه گری رایج بوده است (کولاییان، 1385: 25).
این تفاوت رفتار را در فولاد محله شاهد آن هستیم، که در معماری بصورت بسیار واضح مشخص است و در شالیزارهای مازندران سازه ای تحت عنوان نفار وجود دارد و از آن در مورد شوپه و انبار موقت استفاده می شود.