Abstract:
چین بهعنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، چند دهه رشد مستمر و پرشتاب اقتصادی را تجربه کرده و امروز برای استمرار بخشیدن به روند خیزش خود بهعنوان قدرتی جهانی و رفع تنگناهای پیشروی اقتصاد صادراتمحور خود، بهشدت به امنیتبخشی به منابع عرضه انرژی وارداتی، وابسته است. در همین راستا، مقامهای پکن چند سالی است که ابتکاری بینالمللی را در چارچوب احیای جاده ابریشم بهمنظور ایجاد پیوندهای اقتصادی، تجاری، زیرساختی و انرژی با دهها کشور جهان مطرح و با قدرت دنبال کردهاند. هدف از این پژوهش، برجسته کردن تلاشهای پکن در مقابله با تنگناهای مرتبط با تامین انرژی و استمرار رشد اقتصادی از طریق پیشبرد ابتکار احیای جاده ابریشم است که از آن با عنوان یک کمربند یکراه یاد می شود. پرسش اصلی تحقیق این است که دولت چین چگونه قصد دارد از طریق پیشبرد ابتکار یک کمربند یکراه، اهداف خود را در زمینه امنیت انرژی و رشد اقتصادی محقق سازد؟ پاسخی که بهعنوان فرضیه به این پرسش داده شده این است که دولت چین از طریق پیشبرد ابتکار یک کمربند یکراه، قصد دارد ضمن تقویت قابلیت پرداخت و قابلیت دسترسی به انرژی وارداتی به کشور، توانمندی اقتصاد صادراتمحور خود را بهبود بخشد. مقاله نشان میدهد ابتکار یککمربند یکراه، بهعنوان حلقه تکمیلی در راهبرد تقویت امنیت انرژی وارداتی چین پس از راهبرد ترغیب شرکتهای چینی در سرمایهگذاری در بخش بالادستی درکشورهای نفت خیز بهحساب میآید و این هر دو، در راستای تحکیم بخشی به استمرار الگوی توسعه صادراتمحور این کشور است. روش تحقیق مقاله توصیفی-تبیینی است.
Machine summary:
مصرف شدیدا رو به افزایش انرژی چین و اجبار به تأمین آن از منابع خارجی از یک سو و نگرانیهای جدی این کشور پیرامون امنیت انرژی، سیاست خارجی این کشور را تحت تاثیر قرار داده و باعث شده است تا پکن با پیگیری یک دیپلماسی انرژی فعال و گسترش روابط دیپلماتیک خود، از طرق گوناگون، برای رفع نیاز به انرژی خود تلاش نماید.
در همین راستا، مقاله نشان میدهد که ابتکار یککمربند یکراه چگونه قرار است اهداف دوگانه چین در زمینه تقویت امنیت انرژی و کاهش تنگناهای رشد اقتصادی صادراتمحور این کشور را تحقق بخشد.
همراهی زیرساختهای مالی که توسط چین ایجاد شده، از جمله بانک سرمایهگذاری زیرساخت آسیا (AIIB)، که تاکنون 7/1 میلیارد دلار در تامین مالی 9 پروژه درکشورهای ابتکار یککمربند یکراه اختصاص داده است و صندوق راه ابریشم 40 میلیارد دلاری که بیش از 4 میلیارد دلار سرمایهگذاری کرده است، نشانگر تمایل پکن به بهرهگیری از سرمایه مازاد خود برای حمایت از پروژههای زیرساختی و تقویت پیوندهای اقتصادی با این مناطق بهویژه در حوزه انرژی است (Weimin.
چین با ایران نهتنها بهدلیل منابع نفت و گاز، بلکه برای تقویت ارتباطات زیرساختی شمال و جنوب و نیز ایجاد پل ارتباطی میان ایران، آذربایجان، ترکمنستان و سایرکشورهای آسیای مرکزی وارد همکاری شده است که اهداف بسیاری از این طرحها در حوزه انرژی است (Umbach.
این امر سبب شده است مقامهای پکن، همراستا با توسعه خطوط ارتباطی زیرساختی در چارچوب ابتکار یککمربند یکراه، به طور جدی تأمین امنیت عرضه انرژی به کشور خود را در برابر اقدامهای تخریبی احتمالی رقبا مد نظر قرار دهند.
China’s belt and road initiattve and its energy-security dimensions.