Abstract:
یوسف القعید، از نویسندگان نامآشنا و نامآور دوره معاصر مصر و یکی از برجستهترین رماننویسان معاصر عربی است. آثار او در سطح دنیا به زبانهای گوناگونی چون انگلیسی، فرانسه و آلمانی برگردانده شده است. او در آثارش با چیرهدستی و مهارت کمنظیر، مسائل ناهمسان اجتماعی، فرهنگی و چالشهای سایهگستر بر جامعة خود را نمایان ساخته است. رمان «الحرب فی برّ مصر» از رمانهای پرمغز اوست که در آن به شرایط ناگوار و نامناسب جامعهای پرداخته است که سایة ظلم و ستم بر آن سنگینی میکند. این پـژوهش بـر آن اسـت تا با روش تحلیلی - توصیفی نشانههای اجتماعی بهکاررفته در این رمان را در کانون واکاوی قرار دهد و از رهگذر آن به عیانسازی درونمایه پیام نویسنده اشاره کند. یافتة این جستار نشان میدهد که نشانههای بهکاررفته در متن گواه بر وضع اجتماعی نابسامان سایهافکنده بر جامعه آن روز مصر است که در ورطه ناهمسانی و وضع نابسامان طبقاتی، نابرابری، ستم و ستمکاری گرفتار آمده است، بهگونهای که عدالت و ظلم، راستی و ناراستی، خرد و جهل، و عشق و خیانت به میهن در کنش تقابلی با یکدیگر قرار گرفتهاند.
Machine summary:
تبيين زبانشناختي روند تحو ل معنايي واژٔە بروج در قرآن کريم با تکيه بر ريشه هاي آن در زبانهاي سامي جواد اصغري * معصومه ملکي ** چکيده موضوع تغيير معنا و علل وقوع آن همواره توجـه زبـانشناسـان و محققـان معناشناسـي را بـه خـود جلـب کـرده است .
« أ ينما تکونوا يدرککم الموت ولو کنتم في بروج مش يد ة»(نساء/ ٧٨ ) « وقرن في بي وتکن ولا تبرجن تبرج الجاهل ي ة الأولي » (أحزاب / ٣٣) « و القواعد من النسـاء اللاتـي لا يرجـون نکاحـا فلـيس علـيهن جنـاحٌ أن يضـعن ثيابهن غير متبرجات بزينة »(نور/٦٠) « ولقد جعلنا في السماء بروجا وز يناها للناظرين »(حجر/ ١٦) « تبارک الذي جعل في السماء بروجا وجعل فيها سراجا وقمرا منيرا»(فرقان / ٦١) مطالعۀ درزماني ١١ حاضر درصدد است تا تغييرات مفهومي واژٔە بروج را تبيين نمايد و به اين سؤالات پاسخ دهد که نخستين معناي اين واژه چـه بـوده و در قـرآن بـه چـه معناهايي به کار رفته و روند اين تغيير تحول مفهومي چگونه بوده است ؟ دليل اين تنوع و تکثر معنايي در کلمۀ بروج چيست ؟ ۳.
بـراي بررسـي ايـن رونـد از قـديمي تـرين و معتبرتـرين لغـت نامـه هـا و تفاسيرعربي و فارسي مانند جمهرة اللغة ابن دريد، تهذيب اللغـة ازهري ، دايرة المعارف تشيع ، تفسـير بيضاوي ، کشف الاسرار ميبدي ، منهج الصادقين کاشاني ، تفسير نسـفي ابـوحفص و نيـز برخـي از اشعار شاعران و بسياري ديگر از کتب لغت عربي ، انگليسي ، عبري و سرياني استفاده شده اسـت که در ادامه به آنها اشاره ميگردد.