Abstract:
نقل پارهای از اخبار منجر به انتشار و اشاعه مطالبی میگردد که خلاف عفت و اخلاق عمومی است و موجب زیر سوال رفتن هنجارها و ارزشهای اخلاقی میشود. بنابراین انتشار اینگونه اخبار ممنوع تلقی میشود، در بررسی این عنوان که یکی از تکالیف مبداء خبر است، بیش از هر چیز شناخت مفهوم اشاعه فحشاء ضرورت دارد.
بافرض ممنوعیت اشاعه فحشا، سوالی که مطرح میشود این است که آیا چاپ و انتشار عکسها و مطالب قبیح و ضد اخلاقی و نیز نمایش دادن فیلمها و نمایشنامههای خلاف عفت و اخلاق عمومی، اگر چه به منظور نشان دادن نتیجة سوء و نکبتبار این اعمال و در راستای بیدار ساختن جامعه صورت گیرد نیز ممنوع است یا خیر؟
از یک سوء رسانهها میخواهند محدودیتی در انتشار اخبار نداشته باشند و حتی در مواردی فایدههایی همچون توجه دادن نسل جوان، ایمن نبودن شخص مرتکب فحشا و بازدارندگی را بر آن مترتب میدانند. و از سوی دیگر ادله حرمت اشاعه فحشاء بصورت مطلق وارد شده است. لازم است مشخص شود، تقابل فواید اطلاع رسانی منکرات و اطلاق ادله ناهیه از اشاعه فحشا به چه صورت باید حل شود. لذا در این مقاله به تبیین مفهوم اشاعه فحشا و تعیین مرزهای آن میپردازیم.
Relating some news leads to propagation and
publication of an issue which is against public decency and
morality, puts norms and moral values under question.
Hence, publication or promotion of such news is
considered impermissible. In process of attending this issue
which is a duty of news origin, is more necessary than
everything is a perception and learning concept of
promotion of evil.
Supposing prohibition of evil promotion, the question
which comes to mind is that: if printing and publishing if
shameful pictures and subjects and also showing films or
dramas which are against virtue and morality, even though,
for the sake of showing bad and miserable result of these
actions and in order to awakening the society, is forbidden
or not?
In one hand, Medias want no restriction in news
spreading and even in some cases they consider some
advantages such as noticing rising generation, unsafety of
the evil perpetrator and its disincentive effects, prior to that
and in other hand, proofs of prohibition of are absolutely
confirmed. it is necessary to clarify that how should the
existing contrast between notification of indecent acts and
general application of prohibited proofs on evil promotion
should be solved. Hereupon, in this treaty we represent the
concept of evil promotion and delimitation of it.
Machine summary:
بافرض ممنوعیت اشاعه فحشا، سوالی که مطرح میشود این است که آیا چاپ و انتشار عکسها و مطالب قبیح و ضد اخلاقی و نیز نمایش دادن فیلمها و نمایشنامههای خلاف عفت و اخلاق عمومی، اگر چه به منظور نشان دادن نتیجة سوء و نکبتبار این اعمال و در راستای بیدار ساختن جامعه صورت گیرد نیز ممنوع است یا خیر؟از یک سوء رسانهها میخواهند محدودیتی در انتشار اخبار نداشته باشند و حتی در مواردی فایدههایی همچون توجه دادن نسل جوان، ایمن نبودن شخص مرتکب فحشا و بازدارندگی را بر آن مترتب میدانند.
فیروزآبادی، فاحشه را به معنای گناهان دارای قبح شدید و هر آنچه خدا از آن نهی کرده است دانسته و فحشا را به معنی ندادن زکات تعریف نموده است (فیروزآبادی، ج2، ص411) ولی نویسنده مجمع البحرین به این نکته اشاره دارد که فحشاء به هر دو معنا (گفتار و رفتار قبیح و ناپسند و نیز بخل و خسّت) به کار رفته است (فخرالدین طریحی، ج4، ص147).
(آلوسی، ج 18، ص 122) در کلمات فقهای سلف ما به پیروی از متن روایات، عنوان اشاعه فحشا برای گناهان مثل قذف، تهمت و غیبت ـ که در آن اعمال بدِ منتسب به دیگران منتشر و نقل و بازگویی میشود ـ به کار رفته و دیده نشده است که اشاعة فحشا به معنای امروزین (نشر مطالب موهن و مستهجن و خلاف اخلاق و عفت عمومی) استعمال شده باشد و شاید دلیل این نوع استعمال، محدود بودن مصداق اشاعة فحشا در آن روزگاران به نقل و بازگویی زبانی باشد.