Abstract:
دانشآموزان بخشی از سرمایههای انسانی هر کشور بهشمار میروند که دورهای از عمر خود را در محیطهای آموزشی مدرسه سپری میکنند. دانشآموزان علاوه بر مسائل آموزشی در مدرسه تحت تعلیم و تربیت جسمانی و رشد مهارتهای پایه نیز قرار میگیرند [۱]. ورزش و تربیتبدنی نقش ارزندهای در حفظ سلامت و تندرستی دانشآموزان در سنین رشد دارد [۲]. تربیتبدنی یک فرایند آموزشی است که در آن از فعالیت جسمانی بهعنوان راهی برای کمک به دانشآموزان بهمنظور کسب مهارت، آمادگی، دانش و نگرش مثبت در راستای رشد مطلوب، کسب سلامت عمومی و به حداکثر رساندن فرصتها برای اجرای فعالیتهای بدنی استفاده میشود
Machine summary:
از این رو مشاهده میشود که هر چه میزان ساعت فعالیت دانشآموزان بیشتر باشد خطر ابتلای آنان به آسیبهای ورزشی بیشتر خواهد بود.
مفهوم این نوع مطالعات ممانعت از ورزش دانشآموزان نیست تا آنان از خطر آسیب در امان باشند، بلکه تلاش مربیان، والدین و دستاندرکاران است تا با آگاهی کامل، دانشآموزان را در عرصههای مختلف فعالیتهای ورزشی مشارکت دهند بهگونهای که آن فعالیت به حادثهای نینجامد که باعث غیبت بیش از یک روز از تمرین یا لغو مسابقه دانشآموز ورزشکار بشود یا به کمک پزشک نیاز پیدا کند.
مکانیسم بروز آسیب نیز از شاخصهای مهم مطالعات همهگیرشناسی آسیبهای ورزشی است.
E. Kho, "Systematic review of the relationships between objectively measured physical activity and health indicators in school-aged children and youth".
"Global participation in sport and leisure-time physical activities: a systematic review and meta-analysis".
"Intervention strategies used in sport injury prevention studies: a systematic review identifying studies applying the Haddon matrix.