«روایات «فصل الخطاب نوری Journal Article

"4 علامه محقق حاج شیخ جواد بلاغی هم ـ که صاحب تألیفات علمی و سودمند فراوانی است ـ در مقدمه تفسیر گران قدر خود (آلاء الرحمان)، کتاب فصل الخطاب را مورد انتقاد جدی قرار داده و می گوید: صاحب فصل الخطاب، از محدثانی است که می کوشد روایات شاذ را گردآوری کند و در این کتاب هم سعی کرده است روایاتی را که به عقیده وی دلالت بر نقص قرآن دارند، جمع آوری کند و عدد آنها را بالا ببرد؛ اما پاسخ، این است: اولا در بسیاری از موارد، یک روایت را دو و یا چند روایت به حساب آورده، غافل از این که اگر روایتی مسندا نقل شد و در کتاب هایی هم به طور مرسل یافت شد، مرسله ها همان مسند است و روایتی دیگر به شمار نمی آید. 7 البته نکته قابل توجهی در نگاشته علامه خویی موجود است که کمتر به آن توجه شده است و آن این که ایشان در پاسخ روایاتی که گفته می شود دلالت بر تحریف قرآن دارند، می گوید عدم دلالت آنها را باید توضیح داد، نه این که بگوییم همه این روایات، دروغ و بی اعتبار است؛ زیرا در عین این که بخشی از این روایات، از کتاب سیاری و بخشی از علی بن احمد کوفی نقل شده است، و در کتاب های رجال، سیاری به عنوان «فاسد ____________________________________________ 6. پس از رساله ها و نوشته های شیخ محمود معرب، شیخ محمد جواد بلاغی، میرزا ابوالحسن شعرانی و سید ابوالقاسم خویی(ره)، سودمندترین کتابی که در این مورد نگاشته شده، کتاب برهان روشن یا البرهان علی عدم تحریف القرآن، تألیف مرحوم حاج میرزا مهدی بروجردی است."