Abstract:
تحریف، عاملی است که اصالت و اعتبار هر کتاب و کلام معتبری را با آسیب همراه میکند. نسبت تحریف به قرآن مجید، خواسته و یا ناخواسته در همین راستاست، اگر مسئله تحریف ناپذیری قرآن به اثبات نرسد اعتبار قرآن به چالش کشیده میشود و هر گونه استناد به آن با مشکل اساسی روبه رو میشود. دستهای از شبهههای وارده از سوی شرقشناسان، در تحریف قرآن است که این شبههها، با رویکرد بی-اعتبار ساختن مطرح میشود. استاد و بزرگ آنان نولدکه آلمانی است که سامان دهنده مستندها و نظر-های شرق شناسان پیش از خود، تأثیرگذار بر افراد پس از خود در طرح این موارد است. شبهههای مربوط به تحریف به زیادت، 4 شبهه است، شامل آیات(بخشی از آیه 23/ سجده؛ 15/ احقاف؛ 20/ مزمل؛ 44/ آل عمران؛ 40/ احزاب؛ 2/ محمد؛ 2/ فتح) است. نولدکه و دیگر شرق شناسان با پیش فرضهای نادرست از جمله اعتقاد به نگارش قرآن بعد از وفات محمد(ص)، عدم درک تناسب برخی آیات قرآن، معیار اشتباه در تقسیم بندی آیات به مکی و مدنی، مطالب برخی از منابع روایی، تفسیری، تاریخی و عدم توجه به اسناد معتبر تاریخی به طرح این آراء مبادرت ورزیده اند؛ در این پژوهش که گردآوری به روش کتابخانهای و استنادی؛ تجزیه و تحلیل به صورت تحلیل محتوایی کیفی(توصیفی-تحلیلی) انجام شد، اثبات گردید آیات مورد ادعا در کمال تناسب اعجازین با آیات قبل و بعد قرار دارند و تمام این شبههها به دلیل مبنای غلط و در نتیجه بیاساس میباشد.
Machine summary:
ايـن پـژوهش در جهـت بررسـي و نقـد آراء تحريف به زيادت در کتاب «تاريخ قرآن » نولدکه آلماني است کـه نقـش مهمـي در ميان شرق شناسان دارد و به دنبال پاسخ به اين سؤالات است که آيا در آيـات : ٢٣ سجده ، ١٥ احقاف ، ٢٠ مزمل ؛ و آيات در بردارنده نام حضرت محمد(ص ) تحريـف صورت گرفته است ؟ تناسب اين آيات با بافت و سياق چگونه است ؟ منشـأ اصـلي شبهه ها در مورد آيات مورد ادعا چيست ؟ ٢.
برخي ديگر، کلّ آيه را استطراد گرفته اند؛ با اين بيان : آن گاه که در آيه ي قبلي (٢٢ سجده ) سخن از انکار و اعراض مشرکان از آيات قرآن به وسط آمد: « » در آيه ٢٣ گريزي به حضرت موسي (ع ) و نزول سخن کتاب آسماني بر او زد و به عدم پذيرش کتابش از جانب قوم موسي (ع ) اشاره کرد و به منظور تسلي خاطر و تثبيت دل رسول خدا (ص ) از تنظير بهره گرفت و هر گونه ترديد را از آنچه ملاقات ميکند، برطرف ساخت ؛ سپس در آيه ٢٦ به بحث از هلاکت اقوامي که به تکذيب پيامبرانشان پرداختند، بازگشت (حجازي ، ١٣٩٠ش ، ٧٠/٣؛ حسيني شيرازي ، ١٤٢٤ق ، ٢٩٧/٤).
ولي گويا نولدکه ، گذشته از اثبات تحريف به زيادت در قرآن ، القاي شبهه اي ديگر نيز در سر داشته است و آن ، اين که پيامبر(ص ) پيوسته از ملاقات با فرشته وحي در شک و ترديد بود و اين بخش آيه ، حکايت همان حالت است ، دليل اين احتمال ، مقدمه کتاب نولدکه است که مي نويسد: «محمد(ص ) دستخوش هيجانات و عواطف زور آوري بوده است .