Abstract:
ارامنه جلفای اصفهان، در تاریخ فرهنگی ایرانِ دورۀ صفوی، نقش فعالی داشتند. آنها بعد از مهاجرت از مناطق جلفا و قفقاز و ساکن شدن در اصفهان در زمان شاهعباس اول، حفظ فرهنگ و هویتشان را از طریق نظام آموزشی در دستور کار قرار دادند. ویژگیها و ابعاد آموزش و پرورش آنان و جایگاهشان در نظام آموزشی آن عصر، مسئلهای است که چندان مورد توجه و تحقیق قرار نگرفته است. این مقاله با روش تحقیق تاریخی، بر اساس دادههای جمعآوریشده از اسناد و کتب دستاول، ضمن نظر داشتِ یافتههای ادبیات تحقیق، به توصیف و تفسیر این مسئله میپردازد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که ارامنه جلفا برای حفظ دین و اعتقادات خود، نظام آموزشیشان را بر اساس سنن تعلیم و تربیتی خود پیریزی کردند و از حمایت حکومت صفوی برخوردار شدند. در این زمان، کلیسا و مدارس به موازات هم امر تعلیم را بر عهده داشتند و ساختمان مدارس در محوطه کلیساها بنا شده بودند. به همین دلیل، جنبه دینی نظام آموزشی ارامنه، غلبه داشت و در کنار آن بر آموزش برخی علوم غیردینی به ویژه در زمینه تجارت نیز تأکید میشد. البته، وجود فرقههای مختلف کاتولیک در اصفهان، انگیزه رقابت بین آنها را بیشتر برجسته میکرد.
The Armenians of Isfahan played an active role in Iranian culture in the Safavid era. After migrating from Julfa and the Caucasus and settling in Isfahan during the reign of Shah Abbas I, they intended to preserve their culture and identity through their educational system. Features and dimensions of their education and their place in the educational system of that era are topics to which researchers have not paid much attention up to now. In this article, these topics are discussed based on the data collected from reliable books and documents. The results indicate that the Armenians of Julfa, in order to preserve their religion and beliefs, established their educational system with the support of the Safavid government of that time; meanwhile the churches and schools were running educational affairs, and some schools were built in the grounds of the churches. Thus, religion was the prominent subject in the Armenian educational system, yet some non-religious sciences were taught too, especially commerce. Of course, the presence of different Catholic sects in Isfahan influenced the competition between them.
Machine summary:
لذا پرسش اساسي مقاله ، اين است که نظام آموزشي (مواد درسي، برنامه ها و اهداف آموزشي) ارامنۀ جلفاي اصفهان چگونه بوده و کدام ويژگيها و ابعاد آموزشي در اولويت قرار داشتند؟ مقاله بر اين فرض استوار است که با توجه به بهره برداري حکومت صفوي از توانايي اقتصادي و مالي ارامنه ، آنان از مزايا و تسهيلاتي برخوردار بودند که مهم ترين آنها آزادي عمل در برپاداشتن و اداره نظام آموزشي خاص خودشان بود.
شاه عباس در نتيجه درگيريهاي مرزي که با عثمانيها در جلفا، ايروان و نخجوان داشت و همچنين براي استفاده از قابليت هاي تجاري ارامنه ، آنها را از سرزمين هاي جلفا و قفقاز به اصفهان و ديگر مناطق ايران از جمله مازندران ، گيلان ، قزوين ، شيراز و غيره کوچاند (غوگاسيان ، ١٣٩٣، سند ١ و ١٣: ٣٠٢ ـ ٣٠١، ٣٢٩؛ ترکمان ، ١٣٥٠ / ٢: ٦٧٠).
با توجه به علاقه ارامنه به ادبيات شان ، درهوهانيان معتقد است که به غير از مدرسه ، کتابخانه نيز در آنجا به وجود آمده است و آنها کتاب هاي خطي که در ارمنستان داشتند را به ايران آورده و در اين مرکز نگهداري ميکردند (درهوهانيان ، ١٣٧٩: ٣٩٩).
اين امر به ويژه براي کساني که تجارت ، اولويت اصلي آنها بود، بيشتر اهميت داشت ، زيرا در مدارس ، در کنار تجارت ، علوم ديگر ديني و غيرديني نيز تدريس ميشد و محصلان بايد 1.