Abstract:
از میان عوامل موثر بر ساخت و چگونگی حیات سیاسی یک ملت، فرهنگ و رهیافت فرهنگ استراتژیک بعنوان یکی از اجزای زیست اجتماعی بشر، از عوامل و موضوعاتی است که در دهههای اخیر در متون مربوط به روابط بینالملل، مطالعات امنیتی و اقتصاد بینالملل مورد توجه ویژهای قرار گرفته است. موضوع اصلی فرهنگ استراتژیک، توضیح عوامل فرهنگی موثر در تصمیمات، استراتژیها و جهتگیریهای امنیتی و سیاست خارجی کشورها و بررسی چگونگی استفاده از زور است. در این پژوهش با تمرکز بر آمریکا بعنوان اثرگذارترین بازیگر بینالمللی، درصدد پاسخ به این پرسش هستیم که منابع فرهنگ استراتژیک ایالات متحده کداماند؟ و این منابع چه تاثیری بر خطمشیهای امنیتی و سیاست خارجی ایالات متحده داشتهاند؛ بنابراین این نوشتار با رویکردی توصیفی و مطالعه موردی فرهنگ ایالات متحده، درصد کشف منابع تشکیل دهنده فرهنگ استراتژیک این کشور و در نتیجه تبیین نقش مولفههای برآمده از آن در سیاست خارجی و امنیتی آن است. فرهنگ استراتژیک ایالات متحده رفتار سیاست خارجی و امنیتی آن را محدود کرده است. شاخصهای این فرهنگ همیشه بر خطمشیهای کلان امنیتی و سیاست خارجی ایالات متحده تاثیر گذاشته و سبب تداوم سیاست خارجی آن از آغاز دوره بینالمللگرایی تاکنون شدهاند.
Among the factors influencing the construction and the way of the political life of a nation, the culture and approach of strategic culture as one of the components of human ecosystems are among the factors and issues that have been considered in recent decades in texts related to international relations, security studies, and international economics. The main theme of strategic culture is to explain the cultural factors affecting the decisions, strategies, and orientations of the security and foreign policy of the countries and examine how to use force. In this study, with focusing on the United States as the most influential international actor, we are trying to answer the question of which sources of US strategic culture are? And how did these sources affect the security and foreign policy of the United States? Therefore, the purpose of this paper is to explore the resources that make up the strategic culture of this country and thus explain the role of the components emerging from it in US foreign policy and security.
Machine summary:
از نظر جوزف نای و سین لین جونز «اکثریت قریب به اتفاق کسانی که خطمشیهای سیاسی و امنیتی ایالات متحده را بررسی میکنند آمریکایی بوده، بیشتر مفاهیم و نظریات این حوزه نیز توسط آمریکاییها بسط یافته و عمده تحلیلگران آمریکایی، متأثر از فرهنگ آمریکایی به جهان نگاه کرده و تفاوتهای فرهنگی ملل مختلف را مورد توجه قرار ندادهاند؛ بنابراین ما شاهد گونهای از قوممداری آمریکایی در مطالعات امنیت ملی هستیم».
بنابراین فرهنگ استراتژیک یکی از زمینهها و بسترهایی است که سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا را شکل داده است و خود این فرهنگ نیز شامل منابع مختلفی از جمله جغرافیا، تجربه تاریخی، اعتقادات مذهبی، رویههای سیاستگذاری و ...
روش آمریکایی یا سبک آمریکایی جنگ، سبک زندگی آمریکایی یا سبک فکری آمریکایی همگی اشاره به تجربیات ایالات متحده دارند: «فرهنگ استراتژیک کشوری که در اینجا بررسی میشود؛ آمریکا تلاشی است در فهم فرهنگی مبتنی بر یگانگی اندیشه و عمل و توجه به نقش زور و متأثر از تجربه تاریخی ملی و نحوه شکلگیری خود (بعنوان مثال بعنوان یک آمریکایی من که هستم؟ چگونه من باید احساس کنم؟ فکر کنم و رفتار نمایم؟) و نیز منبعث از تجربیات آمریکایی متمایز (جغرافیا، فلسفه سیاسی، فرهنگ مدنی و روش زندگی) که یک شهروند آمریکایی را میشناساند.
براساس شکل زیر، دین و گفتمان دینی بعنوان یک درونداد فرعی سیاستگذاری سیاست خارجی و امنیتی ایالات متحده سه اعتقاد محوری را در جامعه و نیز نخبگان آمریکا ایجاد کرده است.
(1998) World power forsaken: political culture, international institutions, and German security policy after unification, Stanford University Press.