Abstract:
محوطة مافین آباد اسلامشهر تهران در سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به سرپرستی احمد چایچی امیرخیز کاوش گردیده و با حفر چندین گود و گمانه پیرامون آن، رسوب شناسی محیطی شده است. سفالهای مافینآباد عمدتاً همافق با دورههای سیلک II تا III4-5 هستند و تعداد بسیار اندکی سفالِ سیلک III6-7b نیز یافت شده است. بر طبق این بررسی، لایهای رسوبی روی یک لایة خاک خاکستری دارای سفالهای سیلک III4-5 را پوشانده است که احتمالاً گویای طغیان رودخانة فصلی نزدیک این محوطه است. بررسیهای دیرینهاقلیمشناختی نشان میدهند که در حدود ۳۵۰۰ ق.م روند صعودی گرمایش هوا متوقف شده و دمای هوا به طور ناگهانی کاهش یافته است. این رویداد احتمالا موجب افزایش بارندگی، طغیان رودها و جاریشدن سیلابهای عظیم در دشتها و مخروطافکنهها شده است. انفصال استقرارگاههای دشت تهران در اواخر دورة سیلک III4-5 و کاهش استقرارگاههای سیلک III6-7b میتواند مؤید نوسانات اقلیمی اواخر هولوسن میانی در اواسط هزارة چهارم ق.م باشد.
The archaeological site, Mafin Abad, is located in the central parts of Islamshahr City and 3 kilometres to the South of Mafin Abad. This site is excavated in two seasons in 2005 under the supervision of Ahmad Chaychi Amirkhiz; moreover, they have dug some sondages around the site for environmental sedimentology. Findings concerning prehistoric pottery in Mafin Abad are contemporary with Sialk II to Sialk III4-5; however, a few pieces of pottery referring to Sialk III6-7b are found too. Sedimentary data show that a layer of dense sedimentary soil, on a grey and black layer, is covered by Sialk III4-5 Pottery, indicating seasonal river flood at 1 kilometer from the West of the site. This site had probably changed to a basin catchment for a relatively long time. Paleoclimatological studies show that around 3500 BC ascending air heating has stopped and the temperature had suddenly fallen. This process had probably caused increasing rainfall, river floods in plains and alluvial fans. Detachments in habitats of Tehran Plain in the late Sialk III4-5 period and the reduction of habitats in Sialk III6-7b confirm the climate fluctuations during the late middle Holocene.
Machine summary:
بررسي اثر تغييرات اقليمي هولوسن ميانه بر جوامع دورة سيلک III در شمال ايران مرکزي بر اساس رسوب شناسي محيطي محوطۀ مافين آباد اسلامشهر بابک شيخ بيکلو اسلام دانش آموخته دکتري باستان شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات .
در اين پژوهش ، از داده هاي رسوب شناختي و گرده شناختي جنوب غربي آسيا و اروپا براي بازسازي شرايط اقليمي هولوسن ميانه ، به طور ويژه ، دورة فرهنگي سيلک III (حدود ٤٢٠٠ تا ٣٥٠٠ ق .
همچنين ، با بهره گيري از حاصل پژوهش هاي ديرين اقليم انجام شده در مناطق جنوب غربي آسيا و اروپا و تلفيق اين داده ها با وضعيت سکونت (استمرار و وقفه ) در محوطه هاي پيش از تاريخي نيمۀ غربي منطقۀ فرهنگي شمال ايران مرکزي (حوضۀ درياچۀ نمک و به طور خاص دشت تهران ) که داراي لايه هاي فرهنگي هزارة چهارم ق .
لازم به ذکر است ، با وجودي که در بررسيهاي مقدماتي، تعدادي سفال سيلک b٧-III٦ بدست آمده بود، اما، در هيچکدام از گمانه هاي لايه نگاري، سفال هاي اين دوره بدست نيامد، با اين حال ، در کاوش فصل اول و در فاصلۀ حدود ٢٠٠ متري شمال شرقي رأس تپه و مجاور شهرک قائميه ، آثار يک رودخانۀ باستاني در زير رسوبات دشت کشف شد که داراي آثار قابل توجهي از دورة سيلک ٥-III٤ بود و نشان ميداد مقداري از بقاياي فرهنگي محوطه در زير رسوبات رودخانه اي مدفون گرديده است .
The National Museum of Iran, Archaeological Research Center, Tehran Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization, and Varamin-Pishva Islamic Azad University.