Abstract:
یکی از مباحث مطرح شده در علم فقه صوت زنان است که البته مانند عمده مسائل مورد اختلاف فقهاء قرار گرفته است. در این پژوهش صوت را به صوت غنایی و غیرغنایی تقسیم کردیم. در مورد صوت غیرغنایی زنان مانند صحبتهای عادی بسیاری از متقدمین فقهای شیعه به دلیل عورت دانستن صوت زن قائل به حرمت آن بودهاند. اگرچه متاخرین ومعاصرین فقهای امامیه به دلیل سیره معصومین(ع) وسیره متشرعه عورت بودن صوت زن را رد وصوت غیرغنایی زنان را به مانند فقهای عامه مجاز دانستهاند. در خصوص صوت غنایی زنان متقدمین از فقهای امامیه که معتقد به حرمت صوت غیرغنایی بودند بدیهی است که در این جا به طریق اولی قائل به حرمت باشند. اما دیگر فقهاء یعنی فقهایی که صوت غیرغنایی زنان را حرام نمیدانند در مورد صوت غنایی زنان اختلاف نظر دارند. عده-ای قائل به حلیت(با تمسک به اطلاقات وعمومات ادله حلیت) وعده کثیری به دلیل اینکه بر اساس قرآن وسنت واجماع قائل به حرمت ذاتی غنا هستند نظر به حرمت دارند. علمای اهل سنت اکثرا قائل به حلیت هستند. در این بین عده ای قلیل از فقهای امامیه نظر به حلیت ذاتی غنا دارندو غنا را بر دو نوع حلال وحرام تقسیم میکنند وادله حرمت را منصرف به نوع حرام آن میدانند. در واقع خوانندگی زنان را اگر لهوی مضل عن سبیل الله نباشد جایز میدانند.
One of the main issues discussedin the jurisprudence, is the issue of women's voice, on which there are some disagreements among experts (Faqihs.) In this study we have divided this voice to lyrical and non-lyricalforms. The voice of women in non-lyrical form, like giving a speech has been considered as illegitimate by the earlyfaqihs of Shia Sect. However, the contemporary experts, regarding the Sira (life style/biography) of Imams and Islamic Sira, have interpreted the women’s non-lyrical voice as permitted and allowed. Regarding the lyrical form, the early and first faqihs who considered the lyrical form as unlawful andillegitimate, undoubtedly and evidently interpret the lyrical form as illegitimate, too. But other faqihs who do not have a problem with non-lyrical voice, have disagreements on the lyrical one. Some believe that it is “legitimate” and permitted (through resorting to reasons and documents) and many others interpreted it as “legitimate” and lawful, because the Quran, Sunnah and Ijma know the lyrical sound as inherently and essentially illegitimate. Most of the Sunni faqihs believe in the legitimacyof it. At th
Machine summary:
در خصوص صوت غنایی زنان Tمتقدمین از فقهای امامیه که معتقد به حرمت صوت غیرغنایی بودند، بدیهی است که در این جا به طریق اولی قائل به حرمت باشند؛ اما دیگر فقهاء یعنی فقهایی که صوت غیرغنایی زنان را حرام نمیدانند در مورد صوت غنایی زنان اختلاف نظر دارند، عده ای قائل به حلیت (با تمسک به اطلاقات و عمومات ادله حلیت ) وعده کثیری به دلیل اینکه بر اساس قرآن و سنت و اجماع قائل به حرمت ذاتی غنا هستند نظر به حرمت دارند.
بررسی نظر وادله قائلین به حرمت صوت غنایی زنان علمای امامیه : شیخ صدوق : در بحث تجارت : کسب مغنیه حرام است (ابن بابویه قمی، ١٤١٥، ص .
بررسی نظر وادله قائلین به حلّیت صوت غنایی زنان علمای امامیه : شیخ طوسی: ١ـ در بحث صلأە: بر زنان اذان و اقامه واجب نیست و اگر اذان و اقامه را بگویند برای آن ها ثواب منظور میشود؛ ولی نباید صدایشان را به قدری بالا ببرند که صدایشان را به گوش مردان برسانند و اگر زنی برای مردان اذان گفت ، جایز است برای مردان که به این اذان اعتنا کنند و نمازشان را اقامه کنند؛ چون هیچ مانعی وجود ندارد (طوسی، ١٣٨٧، ج ١، ص .
امّا در مورد صوت غنایی زنان به معنای خاص که همان خوانندگی معهود و معروف عرف میباشد، هیچ فقیهی از فقهای امامیه حکم به حلیت صوت غنایی زنان نکرده است و اگر هم فقیهی چون آیت الله خامنه ای، حکم به عدم حرمت کرده با شرایط و ضوابط خاصّی است که به قول خود ایشان ، این شرایط هم در خارج محقّق نمیشود.