Abstract:
در این پژوهش به اصلهای مهم سیاستگذاری آموزشی و عوامل دخیل در آن و چگونگی حداکثر شدن بازخورد از این مهم پرداخته شده است. هدف از این پژوهش علاوه بر تاکید بر پیچیدگی سیاست گذاری در آموزش و پروش که متاثر از پیچیدگیهای موجود در جامعه میباشد، ارائه راهکارهای ساده، اساسی، کاربردی و مهم در عرصه سیاستگذاری در آموزشوپرورش است. این مطالعه نتایجی از قبیل نیاز به داشتن سیاستهای آلترناتیو (جایگزین) و قرار دادن تحلیلهای سیاستگذاری در اختیار مشتریها و نه تصمیمات حاصله از آن دارد. همچنین پیشنهاد میشود تا مراحل سیاستگذاری آموزشی در یک چرخه که همواره به بررسی طرحهای پیاده شده و واکاوی نقاط ضعف آن میپردازد، قرار بگیرد
Machine summary:
عنصر "پيشينه ي علمي" به معناي مبناي لازم براي تصميم گيري در خصوص يک سياست آموزشي است که به ميزان کافي پاسخگوي تاثيرات جاري ابعاد جهانيسازي ميباشد و در عين حال شامل دانش ، اطلاعات و تجربيات به دست آمده در سه حوزه ي آموزش و پرورش ميشود.
مثلا سياست در حوزه استراتژيک به اين موضوع ميپردازد که : چگونه ميتوانيم آموزش و پرورش را به هزينه هاي منطقي ولي با برابري و اهداف کارآمد اداره کنيم ؟ يا در قلمرو "چند برنامه اي" مساله اساسي اين است که : آيا منابع بايد به آموزش وپرورش دبستاني اختصاص يابد يا صرف مراکز کارورزي روستايي شود؟ در قلمرو "برنامه " سوال مي شود: مراکز آموزش چگونه بايد طراحي و در سطح کشور عملياتي شوند؟ و در قلمرو سياست هاي "مباحث خاص " سوال ميشود: آيا فارغ التحصيلان مراکز روستايي به مدارس متوسطه راه مييابند؟ به طور آشکار مشخص است که گستردگي قلمرو سياست سوال ها و مباحث بيشتري را وارد اين مبحث ميکند.
عوامل سياسي به اشکال ذيل ميتواند مورد بحث و بررسي قرار گيرد : الف ) ميزان دخالت دولت و سياستمداران در آموزش وپرورش : در بعضي از کشورها از جمله کشور ما ميزان دخالت نظام سياسي در تعيين سياست هاي آموزشي بسيار است و اين امر باعث سياست زدگي نظام آموزشي شده و به نوعي صدماتي را هم به آن وارد کرده است .