Abstract:
دانشگاه نسل چهارم الگوی حرفهای نوینی را برای نهاد آموزش عالی تعریف میکند که برای توسعه محلی و منطقهای فرصتسازی میکند. از نگاه بیشتر متخصصان آموزشی روشهای یاددهی و یادگیری مهمترین منبع کاربست شاخصهای دانشگاه نسل چهارم و پرورش دانشآموختگانی خلاق است. درواقع پیادهسازی شاخصهای دانشگاه نسل چهارم در روشهای یاددهی یادگیری باعث بهبود مستمر کیفیت برنامه درسی دانشگاه نسل چهارم می شود. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف شناسایی رویکردها و روشهای یاددهی و یادگیری در دانشگاههای نسل چهارم از منظر اعضای هیات علمی انجام شده است. روش پژوهش حاضر کیفی از نوع مطالعه موردی کیفی بوده است. مشارکتکنندگان پژوهش، اعضای هیئت علمی دانشگاهها بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع گلوله برفی انتخاب شدند؛ بدین منظور با رعایت اصل اشباع شدگی با 20 نفر از متخصصان و اعضای هیئتعلمی دانشگاههای کشور که در حوزه برنامه درسی و دانشگاههای نسل چهارم اهل نظر هستند، مصاحبه نیمه ساختاریافته به عمل آمد. روایی دادهها با استفاده از چهار معیار قابل قبول بودن، انتقال پذیری، قابلیت اطمینان و تاییدپذیری و پایایی آن با استفاده از روش مستندسازی انجام گرفت. مصاحبهها، پس از پیاده شدن، بهصورت تحلیل مضمون کیفی تجزیه و تحلیل شدند. بر طبق یافته ها مهمترین نشانگرهای روشهای یاددهی یادگیری برنامه های درسی دانشگاههای نسل چهارم عبارتند از: کاربست رویکرد آموزش مبتنی بر عمل، تسهیل فرصتهای یادگیری شبیه سازی شده، توجه به روشهای یادگیری مشارکتی، رویکرد آموزشی مبتنی بر آموزش همتایان، روشهای یادگیری مبتنی بر یادگیری اکتشافی، یادگیری خودهدایت شده و خودراهبر، کاربست روشهای نوین تدریس مانند تلفیق فناوری اطلاعات و فناوری اطلاعات و ارتباطات در تدوین روشهای یاددهی یادگیری برنامههای درسی. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که مؤسسات آموزش عالی کشور با تغییر رویکرد خود به نسل چهارم دانشگاه و با تربیت سرمایه انسانی اثربخش و کارآمد مبتنی بر نیازهای محلی و منطقهای به ایجاد جامعه بهتر کمک شایانی خواهند نمود.
The fourth generation university defines a new career model for the higher education institution, which creates opportunities for local and regional development. From the point of view of most educational experts, teaching and learning methods are the most important sources of using the indicators of the fourth generation university and cultivating creative graduates. In fact, the implementation of the fourth generation university indicators in the teaching-learning methods continuously improves the quality of the fourth generation university curriculum. This present study was conducted to answer the following question: What are the indicators of teaching and learning methods of the fourth generation university curriculum? This was a qualitative case study whose participants were 20 faculty members of the universities in Iran, who were expert in the field of curriculum design and fourth generation universities. They were selected through snowball sampling method and their number was determined, in accordance with the principle of saturation, after a semi-structured interview. The interviews were then analyzed through qualitative content analysis. Data validity was assessed using the four criteria of acceptability, transferability, reliability and verification and its reliability was assessed using the documentation method. Findings suggest that the most important indicators of teaching methods in the curricula of fourth generation universities are: application of action-based learning approach, facilitating simulated learning opportunities, attention to participatory learning methods, and educational approach based on peer education, as well as exploratory and self-directed learning methods. The results corroborate the application of new teaching methods such as the integration of information and communication technology in the development of teaching methods for learning curricula. The findings also imply that the Institute of Higher Education, by changing its approach to the fourth generation university, can offer effective and efficient human capital training based on local and regional needs to create a better society.
Machine summary:
از اين رو، رويکردهاي تدريس اعضاي هيئت علمي، نقش مهمي در تشويق دانشجويان به اتخاذ بهترين رويکرد يادگيري را دارند، اما به دليل گرايش اعضاي هيئت علمي به تمرکز بر روش هاي متکي بر انتقال دانش در محدوده اي معين به اذهان دانشجويان ، تمايل و وابستگي دانشجويان به تکيه بر اعضاي هيئت علمي افزايش يافته و به وخيم ترشدن مشکلات يادگيري آنان منجر ميشود؛ اين در حالي است که نتايج پژوهش هاي پيشگاهي و همکاران (١٣٨٨) و لياقت دار، کاوياني، زماني و عابديني (١٣٩٧) نشان داده که براي پذيرش مسئوليت يادگيري، فراگيران بايد خود به طور شخصي عامل باشند و اعمال و وظايف از سوي استاد بر آنان تحميل نشود و به عبارتي، اعضاي هيئت علمي تا حد امکان از آموزش و انتقال دانش بکاهند و با ايجاد انگيزه و رغبت و فراهم آوردن فرصت هاي يادگيري به ايجاد موقعيت مطلوب و ماندگاري مطالب کمک کنند.
همچنين نتايج پژوهش اميني، رحيمي و خدابخشي (١٣٩٧) حاکي از آن بود که مهم ترين شاخص هاي در نظر گرفته شده براي ارزشيابي از روش هاي ياددهي و يادگيري شامل استفاده از روش هاي فعال يادگيري، مشارکت دانشجويان ، ارائه فرصت هاي نقد نظرات و مباحثه گروهي است و وضعيت اين شاخص ها در دانشگاه دولتي اصفهان در رشته علوم تربيتي نسبتا نامطلوب بوده است .
Dima,Vasilache, Ghinea, &Agoston .
3 Deslauriers, McCarty, Miller, Callaghan, & Kestin .
Giuri, Munari, Scandura, & Toschi 9.
Inuwa, Al-Rawahy, Roychoudhry, & Taranikanti 4.
Effects of teacher-guided and student-activating teaching methods on student learning in higher education.